“เห็นคุณสันต์หน้าบึ้ง ถ้าแก้วทำอะไรให้ไม่พอใจ แก้วขอโทษนะคะ” ประโยคของเธอทำให้เขานิ่งคิด…
“ไม่ชอบให้เธอยิ้มกับผู้ชาย” สันต์ตอบด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ ก่อนก้มลงไปนวดเท้าต่อ
คนฟังอ้าปากค้าง นี่มันงานมงคล จะให้เธอทำหน้าบึ้งใส่แขกของบิดามารดาเขาหรือไง
“ทำหน้าเฉยๆ ก็พอ ผู้ชายพวกนั้นก็มองอยู่ได้” เธอมองเขาตาปริบๆ
“ดีขึ้นหรือยัง”
“ดีขึ้นแล้วค่ะ”
“เข้าห้องหอเลยไหม ไม่ต้องออกไปเดินให้เมื่อย นี่ก็มืดค่ำแล้ว”
“แล้วคุณพ่อกับคุณแม่ล่ะคะ”
“แขกของพวกท่าน ก็รับหน้ากันไปเองสิ” สันต์พูดอย่างเบื่อหน่าย เขาอยากหนีเข้าห้อง อาบน้ำนอนตอนนี้เลย
“ไม่ได้หรอกค่ะ สงสารคุณพ่อกับคุณแม่”
“เฮ้ย! สันต์ โทษทีว่ะที่มาช้า” เสียงของเพื่อนๆ สันต์ดังมาทางด้านหลัง มีนพ จักรและกฤษ ทั้งสามพาภรรยามาด้วย และถือของขวัญมาให้กล่องใหญ่
“ไม่มาพรุ่งนี้เลยวะ”
“ปากเหรอนั่น พวกเราติดงานด่วนเพิ่งกลับมานี่แหละ” เพื่อนๆ ของสันต์ส่วน
