“เธอขำอะไรเหรอ”
“แก้วมีความสุขดีค่ะคุณสันต์ แก้วไม่ใช่เด็กชอบเที่ยวหรอกค่ะ มันสิ้นเปลือง อยู่บ้านมีงานทำตั้งเยอะแยะ แค่ได้ทำกับข้าวอร่อยๆ ให้คุณสันต์กิน นั่งรอคุณสันต์กลับจากที่ทำงาน เอาน้ำเย็นๆ ให้ดื่ม แค่นี้แก้วก็ดีใจแล้วค่ะ ที่ได้ทำหน้าที่ภรรยาที่ดีของคุณ”
“ไม่เคยไปเที่ยวเลยเหรอ” เขาทำหน้างง เด็กเดี๋ยวนี้เที่ยวกันจัง ดอกแก้วเป็นคนแปลก ที่ไม่เคยเที่ยวเลย
“แก้วชอบทำงาน ชอบอยู่กับบ้านค่ะ ไม่ชอบเที่ยว มีบ้างที่ไปกับเพื่อน แต่ก็น้อยมาก ไม่ชอบไปนั่งคุยบ้านคนอื่นด้วย เกรงใจเขา”
“เคยไปดูหนังไหม ในโรงหนังน่ะ” เธอส่ายหน้าไปมา ยิ้มให้เขาอย่างอายๆ สันต์โยกศีรษะของเธอไปมาเหมือนกับว่าเธอเป็นเด็กตัวเล็กๆ
“ฉันแก่แล้ว อายุตั้งสี่สิบแล้ว ไม่รู้ว่าเด็กๆ เขาชอบทำอะไรกัน ฉันกลัวจะทำให้เธอเหงาและคิดมาก” เขาพูดอย่างเก้อๆ ตอนนี้ยอมรับว่ารักเมียเด็ก ก็เลยอยากเอาใจ ยิ่งเธอท้อง ยิ่งกลัวเธอจะเหงา เธอคงเหนื่อ
