2 อาทิตย์ต่อมา
“คนขี้เซาคนนี้ตื่นไปเรียนได้แล้ว” เสียงละมุนเอ่ยอย่างเอ็นดู เมื่อร่างเล็กยังคงนอนขุดในผ้าห่มไม่ยอมลุกไปอาบน้ำสักที
“อือ ง่วงจังเลย” เธอสะลึมสะลือลืมตาขึ้นมามองร่างสูงที่ตอนนี้อยู่ในชุดนักศึกษาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ไม่ว่าเขาจะอยู่ชุดไหนออร่าความหล่อก็ไม่เคยลดลง
“มองแบบนี้คือเราหล่อขนาดนั้นเลยเหรอ” เวกัสถามหน้าระรื่นพร้อมโพสต์ท่าอย่างกับนายแบบ
“คิก คิก รู้แล้วยังมาถามอีก ถ้าไม่หล่อฝนจะขอเป็นแฟนไหมล่ะ”
“อ่าว! ที่ฝนขอเราเป็นแฟนเพราะหล่อเหรอ หลงคิดว่าชอบที่นิสัยเสียอีก” เวกัสพูดหน้ามุ่ยอย่างน้อยใจและหันหน้าไปอีกทางเหมือนกับเด็กน้อย
“คิก คิก น่ารักจัง ฝนแค่แกล้งอย่างอนเขาเลยนะ” เธอทำเสียงอ้อนและเข้ามาสวมกอดร่างสูงที่ยังคงทำหน้างอนอยู่
“ถ้าเรายังไม่ได้อยู่ในชุดนี้เราจับฝนกดลงไปแล้ว หรือจะทำก่อนไปเรียนดี”
“บ้าไม่เอา” เวกัสระบายยิ้มตามคนตัวเล็กที่รีบวิ่งหนีเข้าไปในห้องน้ำ เมื่
