แต่เล็กจนโตเขาไม่เคยขัดใจน้องสาว เป็นพี่ชายที่คอยดูแลและตามใจหล่อนมาตลอด แทบไม่เคยขัดใจ แต่ความห่างเหินนับแต่เขาไปเรียนหมอทำให้คุยกันน้อยลง ตลอดหลายปีที่เขาเรียนอย่างหนักมานิตตาจะเป็นฝ่ายโทรหาเขาบ่อยครั้ง ทั้งที่เขาเองก็คิดถึงน้องสาวต่างสายเลือดแต่หลายหนที่ไม่กล้าเป็นฝ่ายโทรหาหล่อนก่อน ใจหนึ่งประวิงว่าจะทำให้สุมาลีไม่สบายใจ และเขายังเป็นห่วงเป็นใยมานิตตา ฉะนั้นจึงเลือกที่จะไม่ติดต่อหาน้องสาวเพราะเกรงว่าเขาเองจะคิดถึงหล่อนจนไม่มีสมาธิในการเรียน
“พี่ขุนพลว่างเหรอคะ? ไหนว่าต้องไปเริ่มงานที่โรงพยาบาลไม่กี่วันนี้แล้ว เมย์ยังคิดเลยว่าไม่อยากรบกวนอะไรพี่อีกแล้ว”
“คิดมากไปได้น่าเมย์ ไม่ได้รบกวนอะไรพี่เลยนะ รงพยาบาลที่พี่จะไปทำงานก็อยู่แค่ต่างอำเภอนี่เอง ไม่กี่ปีพี่ค่อยย้ายมาทำงานใกล้บ้าน จะได้อยู่ใกล้คุณแม่ด้วย พี่เป็นห่วงสุขภาพของท่าน”
“แต่ไม่ห่วงเมย์เลยใช่ไหมคะ”
“ไม่เอาน่าเมย์”
ขุนพลชะลอรถแ
