บทที่ 1 คู่ที่ไร้สถานะ
1127 คำ
“พี่ธีมคะนี่กระเป๋ากับเสื้อสูท วันนี้พี่จะได้รับตำแหน่งหัวหน้าแผนกใช่หรือเปล่า ขวัญยินดีด้วยนะคะ”
เสียงหวานใสของหญิงสาวดังขึ้น
ขณะที่ชายหนุ่มผิวสีแทนกำลังยืนผูกเนคไทอยู่ตรงหน้ากระจกหน้าประตู
เพื่อเตรียมตัวออกไปทำงาน
ธีม เป็นชายหนุ่มบ้านนอกสุดซื่อที่โชคดีได้ทำงานในบริษัทยักษ์ใหญ่ระดับประเทศ
แม้จะเป็นเพียงสาขาย่อยก็ตามและมีคนรักที่สวยราวกับนางฟ้านางสวรรค์
ถึงแม้ตอนนี้ทั้งคู่จะไม่มีสถานะเป็นอะไรกันนอกจากคำว่าพี่น้องคนสนิท
ทว่าก็กินอยู่ด้วยกันมาเกือบ 2 ปี
คนสนิทชิดเชื้อก็รู้ดีว่ามันมากกว่านั้น
“ใช่ขอบคุณนะครับ
ขวัญของพี่เนี่ยน่ารักที่สุดเลย อ่อแล้วก็วันนี้ขวัญไม่ต้องรอพี่นะ กินข้าวก่อนก็ได้เผื่อพี่จะกลับดึก
เพราะวันนี้ผู้จัดการสาขาคงพาไปเลี้ยงฉลองรับตำแหน่ง”
“ได้ค่ะ พี่ธีมไปทำงานดี ๆ นะคะ จุ๊บ!”
ธีมยิ้มกว้างอย่างมีความสุขเมื่อได้รับจูบจากอีกฝ่ายเป็นกำลังใจในการทำงานอย่างเช่นทุกวัน
ทันทีร่างของธีมเดินหายลับตาไป ขวัญก็เดินกลับเข้าห้องนอนแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาคนที่ตัวเองต้องการเจอ
แววตาของเธอประกายวาวอย่างสุขใจต่างจากเมื่อครู่ลิบลับ
ขวัญ: พี่สิทธิ์ขา เดี๋ยวขวัญไปหาที่ห้องนะคะ
สิทธิ์ : ขวัญรีบมานะครับ
วันนี้พี่ซื้อแหวนเพชรของแบรนด์คาคาที่น้องอยากได้มาให้ด้วย
สิทธิ์ : (ส่ง รูป)
ขวัญ: พี่สิทธิ์น่ารักที่สุดเลยค่ะ
ขวัญตอบกลับข้อความอย่างอารมณ์ดีเมื่อเห็นสิ่งที่เธออยากได้
ก่อนจะหันไปเลือกเสื้อผ้าสวย ๆ คืนนี้เธอคงต้องให้รางวัลอีกฝ่ายเพื่อเป็นการขอบคุณ
ขวัญคิดอย่างอารมณ์ดี
สิทธิ์เป็นพี่รหัสของเธอที่เรียนจบไปแล้ว ทั้ง 2 คนเลยสนิทกันมากเป็นพิเศษ ชนิดที่ว่าแนบแน่นเลยละ
YANG Group (สาขาย่อยจ.มหาสารคาม)
“ในนามของผู้จัดการสาขา
เราขอแต่งตั้งให้นายภูริภัทร สุทธิสน เป็นหัวหน้าฝ่ายการตลาด”
แปะ ๆ
เสียงปรบมือต้อนรับหัวหน้าฝ่ายคนใหม่ที่เป็นคนคุ้นหน้าคุ้นตากันในบริษัทดังขึ้นเมื่อมีหนังสือแต่งตั้งจากสำนักงานใหญ่
เจ้าของชื่อที่ถูกประกาศออกไปยืนขึ้นและกล่าวขอบคุณ
หัวหน้าฝ่ายต่าง ๆ ตามมารยาทที่พึงกระทำ
“ดีใจด้วยนะธีม เก่งมากเลย
ทำงานแค่ปีเดียวก็มีผลงานจนได้ขึ้นเป็นหัวหน้าฝ่ายแล้ว”
หัวหน้าฝ่ายการผลิตที่นั่งข้างเขาเอ่ยชม หลังจากที่เสร็จการประชุมของวันนี้
“ขอบคุณพี่ศักดิ์มากนะครับ” ธีมยิ้มรับ
“อิจฉาแฟนของธีมมากเลย
ที่ได้แฟนทั้งหล่อและเก่งแบบนี้”
หัวหน้าฝ่ายผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น ธีมไม่ใช่ผู้ชายหล่อขาวตี๋แบบหนุ่มเกาหลีเหมือนที่สาว
ๆ สมัยนี้กำลังฮิต แต่กลับหล่อแบบชายไทยแท้ ใบหน้าหล่อคมออกซื่อ ๆ จมูกสันโด่ง
ผิวสีแทนเพราะกร้านแดดทำงานมามาก อกผายไหล่ผึ่ง ตัวสูง แม้จะอายุเพียง 27 ปี แต่ก็มีความเป็นผู้นำสูง
“พูดแบบนี้
ถ้าเกิดผมเข้าใจผิดว่าพี่อีฟชอบจะทำยังไงครับ” ธีมพูดหยอกล้อกับหญิงสาว
สำหรับเขาจะใช้คำว่าแฟนกับคนรักได้หรือเปล่านะ เพราะเขากับเธอยังไม่ได้คบกันเลย
ถึงแม้เขาจะพยายามขอเป็นแฟนหลายครั้ง
แต่ก็ถูกบอกปัดด้วยเหตุผลที่ว่าแม่ของเธอยังไม่ยอมรับเขา
เพราะอย่างนั้นเขาจึงต้องพยายามอย่างมากที่จะพิสูจน์ให้แม่ของขวัญยอมรับเขาให้ได้
แม้ว่าตอนนี้ธีมกับขวัญจะพักอาศัยอยู่ด้วยกันราวกับคนรัก
เลยทำให้ใครต่อใครคิดว่าพวกเขาคบหาเป็นแฟนกันจริง ๆ
“ก็ดีสิ”
“ฮะ ๆ อย่าล้อผมเล่นแบบนั้นสิครับ
ผมเพิ่งจะได้เลื่อนตำแหน่ง ยังไม่อยากถูกไล่ออก อีกอย่างผมก็มีขวัญอยู่แล้วนะครับ
คงปันใจให้ใครไม่ได้หรอก” ธีมหันไปยิ้มกับหัวหน้าฝ่ายสาว
“เฮ้อ!
พี่ละไม่เข้าใจท่านประธานคนนี้จริง ๆ
กฎของบริษัทที่บอกว่าห้ามพนักงานคบกันมันดูงี่เง่าเกินไป
ถ้าไม่เห็นว่าเงินเดือนเยอะ พี่คงลาออกแล้ว” อีฟพูดตามความจริงที่อยู่ในใจตัวเอง
“เบา ๆ สิครับคนสวย
ถ้าคนอื่นแอบอัดเสียงไว้ เราจะแย่นะ” ผู้จัดการฝ่ายอีกคนที่นั่งอยู่ก็เอ่ยเตือน ๆ
“แต่ผมก็คิดแบบพี่อีฟนะครับ
ผมว่ากฎแบบนี้มันออกจะเกินไป ถ้าไม่ติดว่าเงินเดือนสูงอย่างที่บอกคงไม่มีใครทำจริง
ๆ” ธีมออกความเห็น
บริษัทนี้ดีทุกอย่างยกเว้นกฎที่ดูงี่เง่าข้อนี้
และรู้สึกเหมือนจะเพิ่งถูกตั้งขึ้นเมื่อเปลี่ยนผู้บริหารคนใหม่ได้ 1 ปี
หลังจากนั้นกฎข้อนี้ก็กลายเป็นกฎข้อสำคัญในบริษัทมาตลอดเกือบ 8 ปี เพราะมีคนถูกไล่ออกมากมายเพราะมัน
“บางทีพี่ก็แอบคิดนะว่าหรือว่าท่านประธานคนปัจจุบันเธอไม่สวยหรือเคยผิดหวังในความรัก
ถึงไม่อยากเห็นคนอื่นมีความสุข” อีฟอดที่จะเมาท์คนที่ตัวเองไม่เคยเห็นหน้าจริง ๆ
สักครั้งไม่ได้ ก่อนจะหันไปมองรูปในบอร์ดเว็บไซต์ที่เด่นอยู่หน้าจอ
“รูปในบอร์ดเว็บไซต์บริษัทเหรอครับ”
“ใช่น่ะสิ
รูปนั้นน่ะตั้งแต่ท่านขึ้นเป็นประธานใหม่ ๆ เลยนะ ยังไม่เคยเปลี่ยนเลย
ทั้งที่ผู้บริหารหรือกรรมการจัดการคนอื่นเปลี่ยนทุกปี
ต้องไม่มั่นใจขนาดไหนถึงไม่กล้าลงรูป” อีฟก็เพิ่งจะเข้ามาทำงานได้ไม่นาน
เลยยังไม่เคยเห็นหน้าตาที่แท้จริงของคนที่ตัวเองกำลังพูดถึงอยู่เลย
ทั้ง 3 คนมองหน้ากัน
ก่อนจะแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง
สำหรับธีมแล้วเรื่องพวกนี้มันไม่ได้มีปัญหากับตัวเองเพราะคนรักเขาก็ไม่ใช่พนักงานของที่นี่
ถึงจบมาก็คงไม่ได้ทำงานที่เดียวกันเพราะเธอเรียนดีไซต์เนอร์แต่ก็นะถ้าวันหนึ่งพนักงานในแผนกเขามีความรักกันล่ะควรปล่อยผ่านดีไหม
แต่เอาเถอะยังไงก็อยู่ห่างตั้งไกลถ้าไม่ทำอะไรผิดศีลธรรมเขาก็จะทำเป็นเอาหูไปนาเอาตาไปไล่
- ผู้เขียน
