ประธานร้ายโคตรอันตราย

บทที่ 3 ถูกย้าย

ห้องผู้จัดการสาขา

ก๊อก ๆ

“เข้ามา”

ทันทีที่ได้ยินเสียงตอบรับจากด้านใน ธีมก็ผลักประตูเข้าไปทันที

“อ้าว คุณธีม มาแล้วเหรอ เชิญนั่ง”

ผู้จัดการพอเห็นธีมก็รีบวางปากกาลง

“ขอบคุณครับ” ธีมนั่งลงตามที่ผู้จัดการบอก

“รู้หรือเปล่าว่าผมเรียกคุณมาทำไม”

“ไม่ครับ”

คนที่ถูกเรียกมาได้แต่ทำหน้างง

เขาที่กำลังเคลียร์เอกสารอยู่ในแผนกจู่ ๆ ก็มีโทรศัพท์ให้เข้ามาพบผู้จัดการ

ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าตัวเองทำอะไรผิดหรือเปล่าถึงได้ถูกเรียกตัวด่วนแบบนี้

“ผมมี 2 เรื่องที่จะบอกคุณ

มีข่าวดีกับข่าวร้าย คุณจะเลือกฟังเรื่องไหนก่อนดี”

“ผมขอฟังข่าวร้ายก่อนแล้วกันครับ”

อย่างน้อยข่าวดีอาจจะช่วยเยียวยาข่าวร้ายได้ เขาเลยเลือกที่จะฟังทีหลัง

“คุณจะไม่ได้อยู่ที่นี่อีกต่อไป”

“ฮะ !! มันคืออะไรครับ

หรือผมถูกไล่ออกเหรอ แต่ผมไม่เคยทำอะไรผิด ทำไม...”

“เดี๋ยว ๆ คุณธีม จะฟังข่าวดีก่อนดีไหม”

ผู้จัดการรีบเบรกคำถามรัว ๆ ของธีม

“ครับ ฟังเลยก็ได้ครับ”

“คุณถูกรับเลือกจากทางสำนักงานใหญ่ให้เข้าไปปฏิบัติหน้าที่เป็นหัวหน้าฝ่ายการตลาดที่นั่น”

“ฮะ !! ข้อยฝันอยู่ติ (อะไรนะ

ผมฝันอยู่เหรอ)” ธีมพูดด้วยสีหน้าตกใจ

“ไม่ฝันหรอกคุณธีม

นี่เป็นหนังสือจากทางสำนักงานใหญ่ คุณเอาไปอ่านได้”

ผู้จัดการเลื่อนเอกสารมาไว้ตรงหน้า ธีมหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นก่อนจะเดินกลับมานั่งอ่านที่โต๊ะทำงาน

เนื้อหาบอกประมาณว่าเห็นศักยภาพในการทำงานของเขาเลยอยากให้เขาเข้ามาทำงานที่สาขาใหญ่ในอาทิตย์หน้า

ทางบริษัทจะมีรถประจำตำแหน่ง ที่พัก และปรับเงินเดือนขึ้นให้ 2 เท่าจากที่ได้รับ

นี่มันเรียกส้มหล่นเลยได้หรือเปล่า แต่ว่าถ้าเขาไปอยู่ที่นั่น

ก็ต้องห่างจากขวัญน่ะสิ

ธีมเป็นเด็กกำพร้าตั้งแต่ยายตาย

เขาอาศัยอยู่กับลุงและป้ามาตลอด

ทว่าตอนนี้เหลือแค่ป้าแต่เมื่อหลายปีก่อนลูกสาวท่านรับไปอยู่ด้วยแล้ว

ทำให้ตอนนี้เหลือเพียงบ้านไม้เก่า ๆ ที่ผุพังกลางทุ่งนา

และมันเป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายของพ่อแม่เขา ทำให้ธีมต้องปล่อยให้เช่าแล้วซื้ออะพาร์ตเมนต์ในเมืองใกล้ที่ทำงานเขา

แถมยังผ่อนไม่หมด อีกทั้งเขาอาศัยอยู่ด้วยกันกับขวัญที่ยังเรียนมหาวิทยาลัยปี 4 และคอยโอนเงินค่าเลี้ยงดูให้ป้าทุกเดือน แต่ถ้าเขาย้ายไปที่นั่น

เขาอาจจะตั้งตัวได้เร็วขึ้น แถมแม่ขวัญก็ต้องยอมรับเขา

แต่อย่างไรก็ต้องลองคุยกับขวัญดูก่อน

เจ๊จูอะพาร์ตเมนต์

“ขวัญครับ กลับมาหรือยัง” ธีมเปิดประตูห้องแล้วรีบเรียกหาคนรักทันที

ขวัญยังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย เธออายุน้อยกว่าเขา 3 ปี แต่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กแล้วเพราะบ้านหลังเก่าของเธอติดกับบ้านลุงของเขา

ทำให้พวกเราเล่นด้วยกันมาตลอดและสนิทกันมากจนแม่ของขวัญขายที่นาได้ก็ย้ายไปอยู่ในตลาด

ทำให้แม่ของเธอไม่ชอบเขา

เพราะลุงกับป้าไม่ยินยอมขายที่นาที่เป็นสมบัติของเขาแต่ถึงอย่างนั้น เขากับขวัญก็แอบคุยกันเกือบ

3 ปี

และย้ายมาอยู่ด้วยกันได้ตั้งแต่เธอสอบติดมหาวิทยาลัยดังประจำจังหวัด นี่ก็เกือบ 2

ปีแล้วจนตอนนี้ ค่าเทอมหรือค่าใช้จ่ายหลาย ๆ

อย่างเขาก็รับผิดชอบให้เธอ ถึงแบบนั้น ขวัญก็ยังไม่ยอมรับเขาเป็นแฟนอยู่ดี

“ขวัญอยู่ในครัวค่ะพี่ธีม”

เสียงหวานใสดังออกมาทำให้ธีมวางกระเป๋าและถอดสูทวางไว้

ก่อนจะเดินไปหาพร้อมกับสวมกอดขวัญจากด้านหลัง

“จุ๊บ... ทำอะไรอยู่ครับเด็กดี” ธีมเดินเข้าไปจูบเบา

ๆ ที่ข้างแก้มนุ่มของหญิงสาว

“วันนี้ขวัญทำต้มยำกุ้งของชอบพี่ธีมให้

เดี๋ยวไปอาบน้ำรอก่อนนะคะ ใกล้เสร็จแล้ว”

“โอเคครับคนเก่ง”

ธีมเดินออกจากห้องครัวไปและเดินหายเข้าไปในห้องอาบน้ำสักพักก็ออกมา

พอดีกับขวัญทำอาหารเสร็จ

“นั่งลงสิคะ อาหารเสร็จพอดีเลย”

“อือหือ คือมาหอมแถะ (ทำไมหอมจัง)”

“ปากหวานจังเลย” ขวัญยิ้มให้ชายหนุ่ม

ทั้ง 2 คนลงมือกินข้าวและคุยเรื่องต่าง

ๆ ในแต่ละวันว่าใครเจอเรื่องอะไรมาบ้าง

“ขวัญครับ... พี่มีเรื่องจะปรึกษา”

“อะไรกัน ทำไมซีเรียสขนาดนี้

อย่าบอกนะว่าแอบมีคนอื่น” ขวัญพูดหยอกล้อ ที่จริงเธอรู้อยู่แล้วว่าพี่ธีมหลงเธอแค่ไหน

'ก็นะ

เขาซื่อจะตายไป'

“ไม่มี... ไม่มีแน่นอน คือว่า...

เมื่อเช้ามีเมลมาจากสำนักงานใหญ่ บอกให้พี่เข้าไปรับตำแหน่งที่นั่น”

“เดี๋ยวนะ... ว้าว นี่มันดีสุด ๆ

เลยไม่ใช่เหรอ แต่พี่จะซีเรียสทำไม”

“ก็ถ้าพี่ไปกรุงเทพฯ

พี่ก็ต้องห่างจากขวัญสิ” ธีมทำหน้าหงอยลง

“อย่าให้ขวัญต้องรู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวถ่วงเลยนะคะ

อีกอย่าง ถ้าเรียนจบ ขวัญเข้าไปหางานที่นั่นกับพี่ก็ได้

เราจะได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง”

“แต่พี่ก็ยังกลัว เวลาพี่ไม่อยู่

พวกผู้ชายต้องมาคอยตอแยขวัญของพี่แน่...

แต่ถ้าขวัญยอมคบกับพี่ก็อาจจะทำให้พี่คลายความกังวลได้นะครับ”

นี่อาจจะเป็นสิ่งที่เขากังวลจริง ๆ ก็ได้ เพราะขวัญทั้งสวย น่ารัก และแสนดี

แถมยังเป็นดาวคณะอีก อย่างไรก็คงจะมีหนุ่ม ๆ มาคอยตามจีบแน่

“ฮ่า ๆ ขวัญต่างหากค่ะที่ต้องกลัว

ขวัญมีแค่พี่ธีมคนเดียว พี่ธีมต่างหาก ไปที่นู่นเจอสาวเมืองกรุงสวย ๆ

คงลืมขวัญแน่” ขวัญยื่นมือไปสัมผัสใบหน้าหล่อคมสันเบา ๆ ธีมเป็นคนที่หล่อ

แถมยังเป็นสุภาพบุรุษ เขามักจะพูดเสมอว่าจะรอให้แม่เธอยอมรับและเธอตกลงคบเขา

ช่างแสนดีเสียนี่กระไร แถมหน้าที่การงานก็ก้าวหน้าเร็ว สาว ๆ หลายคนต่างจับจ้อง

เธอรู้ดีแต่ถึงแบบนั้น แม่เธอก็ไม่ชอบเขาเพราะเขาจน

แม่ชอบบอกว่าเขาคงดูแลเธอในอนาคตได้ไม่ดี แถมบอกให้เธอมีตัวเลือกหลาย ๆ คน

อย่างพี่สิทธิ์เจ้าของร้านทอง พี่รหัสของเธอที่แม่เธอปลื้มนักปลื้มหนา

ความจริงเธอก็อยากบอกเลิกธีมนะแต่เขาก็เปย์เธอพอสมควรเพราะงั้นเลยเก็บไว้ก่อนอีกอย่างไว้เขาผ่อนห้องนี้เสร็จและโอนเป็นชื่อเธอค่อยคิดต่ออีกทีว่าจะเอายังไง

“พี่จะไม่มีใครนอกจากขวัญ” ธีมจับมือของเธอซึ่งจับที่หน้าของเขาไว้ออกมากุมแน่นเหมือนเป็นการให้คำมั่นสัญญา

“ขวัญเชื่อพี่ธีมค่ะ” ขวัญยิ้มกว้างให้ธีม

พลางนึกถึงการเที่ยวกับพี่รหัสของเธอในวันพรุ่งนี้

'ขอโทษนะคะพี่ธีม ฉันต้องมีตัวเลือก

เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง'