ประธานร้ายโคตรอันตราย

บทที่ 17 นิสัยที่ต่างไป NC++

ริมฝีปากเคล้าคลึงดูดดึงกันไปมาอย่างไม่มีใครคิดจะยอมใคร ไม่รู้เมื่อไหร่ที่ทั้ง 2 ร่างกายเปลือยเปล่า ธีมก้มมองเรือนร่างอรชรใต้อาณัติแล้วก็ถึงกับต้องกลืนน้ำลาย หากจะบอกว่าท่านประธานของเขาเป็นดารา ธีมก็คงจะเชื่อได้อย่างไม่ยากเย็น

“รออะไร... ทำเลยสิ...” พรีมสั่งด้วยน้ำเสียงที่เคล้าความโอหัง ใบหน้าเย่อหยิ่งเชิดขึ้นเมื่อชายหนุ่มเอาแต่จดจ้องเรือนร่างของเธอ แต่นอกจากจูบแล้ว อีกฝ่ายก็ไม่ทำอะไรเสียทีจนเธอต้องเร่งออกปาก

ธีมทำหน้าเหมือนจะพูดบางอย่าง เขากวาดสายตาไปรอบ ๆ แล้วขมวดคิ้ว “ผมไม่มีถุงยาง” เขาพูดพลางยกมือขึ้นนวดหัวคิ้วตัวเองอย่างแรง

“นายไม่มีไว้นอนกับคนรักเลยหรือไง” เธอถามด้วยความสงสัย

“ไม่มีครับ ผมยัง เอ่อ ไม่เคย เดี๋ยวผมจะออกไป...” ธีมอึ้งไปนิดเมื่อท่านประธานเอ่ยถามถึงขวัญ

ไม่ได้ทิ้งช่วงให้ชายหนุ่มพูดจนจบ พรีมก็ลุกขึ้นจากพื้นเตียงแล้วยอบกายลงต่ำจนริมฝีปากของเธออยู่ในระดับกลางกายของอีกฝ่ายอย่างพอดิบพอดี

“ตรงนี้ของนายมันน่าสงสารขนาดนี้แล้ว” พรีมกลืนน้ำลายลงคอด้วยความฝืดเคือง เมื่อสิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าของเธอคือความเป็นชายแข็งเกร็งที่ปูดพาดไปด้วยเส้นเลือดอย่างน่าเกรงขามซึ่งกำลังกระตุกทักทายทุกครั้งที่เธอสัมผัสมัน

พรีมถึงกับต้องกลั้นใจแล้วเปิดริมฝีปากรับมันเข้ามาในโพรงปากของเธอ เล่นเอาหญิงสาวอึ้งกับความใหญ่โตของธีมไม่ได้

เพียงครึ่งทางก็รู้สึกแล้วว่าขอบปากของเธอตึงแน่นอย่างบอกไม่ถูก พรีมไม่ใช่สาวบริสุทธิ์อะไร แต่ใครจะไปคิดว่าอีกฝ่ายจะมีไอ้นั่นที่ใหญ่ขนาดนี้กัน !

ธีมกัดกรามแน่น มองดูภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย คุณพรีมใช้ปากให้เขาอย่างขะมักเขม้น อดไม่ได้ที่ชายหนุ่มจะเลื่อนมือลงสัมผัสศีรษะเล็ก ๆ แล้วออกแรงกดท้ายทอยของอีกฝ่ายในบางจังหวะอย่างลืมตัว ลิ้นเล็ก ๆ ที่ชักรูดขึ้นลงทำเอาชายหนุ่มเกือบที่จะเสร็จอยู่รอมร่อ

“คุณพรีมผมจะเสร็จ...!” ธีมจิกทึ้งเรือนผมยาวสลวยด้วยฝ่ามือ แต่ไม่ได้ถึงขั้นทำให้อีกฝ่ายบาดเจ็บ ถึงอย่างนั้นหญิงสาวก็ไม่ได้หยุดยั้ง ยังคงขยับศีรษะดูดกลืนความเป็นชายจนเกิดเสียงชื้นแฉะดังไปทั่วทั้งบริเวณห้องนอนคับแคบ

“อื้มม จ๊วบบ...” เธอทั้งขบ ทั้งดูดเลียจนธีมรู้สึกว่ากล้ามเนื้อบริเวณหน้าท้องของเขาบีบรัดจนหดเกร็ง

“คุณพรีมผม-!” คราวนี้ฝ่ามือหนาออกแรงกระชากจนร่างเล็กเซถอยไปด้านหลัง ส่งผลให้ริมฝีปากบางหลุดออกมาจากลำกายหนาที่กระตุกแล้วฉีดพ่นความเป็นชายข้นคลั่กจนเลอะไปทั้งใบหน้าสวยของอีกฝ่าย

“อื้อ... เจ็บ...” พรีมยกมือขึ้นจับที่โคนผมตัวเองซึ่งโดนทึ้งอย่างไร้ความปรานีแล้วก็ถึงกับยิ้มออกมาเมื่อเห็นสีหน้าตกใจของอีกฝ่าย

“ฮะ ๆ ... นายเสร็จเร็วจัง” เพียงเท่านั้นร่างของเธอก็ถูกเหวี่ยงลงบนพื้นเตียงอย่างแรง ตามด้วยธีมที่ทิ้งกายลงทาบทับ เขาจูบเธอ ริมฝีปากของเขาบดขยี้เธอโดยที่ฝ่ามือหนายังคงจิกทึ้งเรือนผมของพรีมเอาไว้อย่างจัง แม้จะไม่ได้เจ็บมาก แต่ก็รู้สึกว่าถูกอีกฝ่ายพรากอิสระไปจากร่างกายจนสิ้น

“คุณพรีมคิดดีแล้วใช่ไหม ?” ธีมถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำเคล้าเสียงหอบในลำคอเบา ๆ แต่ไม่ได้รอให้หญิงสาวตอบเขาก็ประกบริมฝีปากจูบเธออีกครั้ง กลิ่นอายของความเป็นชายคลุ้งทั่วโพรงปากอุ่นทำเอาชายหนุ่มต้องขมวดคิ้ว ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่คิดที่จะถอดถอน ฝ่ามือหนาเลื่อนลงต่ำที่จุดกึ่งกลางกายเนียนเรียบไร้เส้นขน แล้วบดคลึงที่ติ่งเล็ก ๆ บนเนินอวบอูม ริมฝีปากก็ยังคงตะโบมกลืนกินอีกฝ่ายราวกับคนหื่นกระหาย

กระทั่งกลิ่นคาวในโพรงปากถูกลบหาย กลายเป็นรสหวานที่แผ่ซ่านไปทั่วทุกอณูรูขุมขน ธีมบี้คลึงเม็ดบัวที่เนินสาวแล้วรูดนิ้วขึ้นลงไปมาตามแนวของรอยแยกที่ปิดสนิท เพียงไม่นานนิ้วของเขาก็ถูกเคลือบเป็นมันเงาจากสารหล่อลื่นในกาย

“อืออ ! ฮื้อ !” พรีมได้แต่ส่งเสียงอึกอักน่าอึดอัดในลำคอเมื่ออีกฝ่ายเล่นงานเธอทั้งบนและล่างไปพร้อม ๆ กัน ธีมสอดนิ้วมือกร้านอย่างบุรุษเพศชำแรกผ่านปากกลีบดอกไม้สีหวานอย่างตื้น ๆ แล้วกระดกนิ้วด้านในโพรงร้อนชื้น ค่อย ๆ ไต่ทะยานขึ้นจนกลายเป็นการกระแทกฝ่ามือถี่รัว ทำเอาพรีมบิดเอวดิ้นเร่า ๆ อย่างไม่รู้จะทำอย่างไรดีเมื่ออีกฝ่ายถอนริมฝีปากออกแล้วเลื่อนลงครอบครองยอดอกของเธออย่างกักขฬะ ทุกสัมผัสของเขาทั้งหยาบกร้านและรุนแรงจนหญิงสาวถึงกับน้ำตาคลอหน่วย

“พะ พอแล้ว !” เธอส่งเสียงร้องห้ามออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ ธีมถอนนิ้วออกจนช่องทางชื้นแฉะโหวงวูบตามคำสั่งของเจ้านายสาว แต่เพียงไม่กี่วินาทีถัดมา อีกฝ่ายก็แทนที่ด้วยอะไรที่ใหญ่และหนากว่านิ้วมือของเขา

“เฮือก !” หญิงสาวเบิกตากว้าง เจ็บเสียจนปลายเท้าจิกเกร็งเมื่อส่วนหัวป้านชำแรกผ่านรอยแยกกลางหว่างขาเข้ามาด้านในและแหวกทุกสัมผัสออกราวกับจะฉีกร่างของเธอให้แยกออกเป็น 2 ส่วนอย่างไรอย่างนั้น