“ทำอะไรกินเหรอ” พรีมเดินเข้าไปหาธีมที่กำลังตั้งใจทำอาหาร
“ข้าวผัดกระเพรา กินได้หรือเปล่าครับ” ธีมที่กำลังหั่นผักถาม
“อือ... กินได้สิ กินช้างทั้งตัวก็ได้ ตอนนี้ฉันหิวมากเลย” พรีมยิ้มกว้างอย่างน่ารัก ทำให้ธีมวางมีดในมือลงและเปิดน้ำล้างมือให้สะอาด
“อ้าว ไม่ทำต่อเหรอ”
“ตอนนี้ผมก็หิวมากครับ” ธีมบอกก่อนจะถอดผ้ากันเปื้อนที่ตัวเองใส่ออก
“หิวก็รีบทำสิ”
“อาหารที่ผมอยากกินมันเสิร์ฟรออยู่ตรงหน้าแล้วครับ” พูดจบธีมก็อุ้มพรีมขึ้นก่อนจะเดินพาไปที่โซฟากว้าง
“เล่นบ้าอะไรเนี่ย” พอธีมวางพรีมลงที่โซฟาเสร็จ เจ้าตัวก็แยกเขี้ยวกระต่ายน้อยขู่เขาทันที
“ใครบอกให้คุณพรีมน่ารักเองล่ะครับ”
“อ๊ะ... อืออออ” ธีมซุกใบหน้าคมลงบนซอกคอกรุ่น จูบไล่ลงอย่างแผ่วเบาตามลำคอจนพรีมสยิวเกร็งปลายเท้าอย่างแรง ธีมพอเห็นพรีมเริ่มเคลิ้มเขาก็ประทับจูบลงบนริมฝีปากของพรีม พรีมยกมือโอบรอบคอแกร่งที่อยู่ด้านบนไว้แน่น
“อืมมม... จุ๊บ !”
