พอเลิกเรียนแล้ว ราชาก็รีบเดินตามควันหลงกับปราชญ์ลงอาคารเรียนมา
"พวกมึงจะกลับกันเลยไหม" ปราชญ์ถาม แต่ควันหลงกลับเดินผ่านออกไปโดยไม่ตอบ
"ไอ้ห่านี่ กูอุตส่าห์ถามดี ๆ ก็ไม่ตอบ ขอให้มึงง้อน้องวิเวียนไม่ได้" ปราชญ์ต่อว่าควันหลงค่อนข้างเสียงดัง แล้วหันมาจ้องมองเขา
"แล้วตกมึงจะกลับเลยไหม"
"ยัง กูต้องพานาเนียร์ไปส่งที่อู่รถก่อน"
"อ้าว รถนาเนียร์เป็นอะไร"
"เห็นบอกว่าเหยียบตะปู"
"อ๋อ แล้วคืนนี้ว่างไหม"
"ก็ไม่ได้ไปไหน"
"งั้นมาดื่มกับที่ผับเฮียกูหน่อย"
"....."
"นะเพื่อน มึงกับไอ้ควันไม่มาดื่มกับกูนานแล้วนะ"
"อืม กูไปก่อน" ชายหนุ่มตอบเพื่อน แล้วรีบเดินมาที่รถตัวเอง โดยระหว่างทางก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาเวียงพิงค์
ราชา : วันนี้เลิกสี่โมงใช่ไหม
ราชา : เลิกแล้วมารอที่หน้าหน้าคณะ เดี๋ยวฉันไปส่งนาเนียร์ที่อู่ซ่อมรถก่อน เดี๋ยวจะวนรถกลับมารับ
พอเขาส่งข้อความไปก็เห็นว่าอีกฝ่ายกดอ่านแล้วแต่
