"ทำไมฝนยังไม่หยุดตกอีกเนี่ย ตกมาตั้งนานแล้ว" เวียงพิงค์ยืนบ่นพึมพำ ขณะมองฝนที่กำลังตกแรงอย่างต่อเนื่องตั้งแต่เธอกลับมาถึงห้อง
ซึ่งพอยืนดูสักพัก ก็เดินกลับมานั่งลงที่โต๊ะญี่ปุ่นเพื่อจะทำงานค้างที่อาจารย์สั่งไว้เมื่ออาทิตย์ก่อน
"ดีนะที่วันนี้ตรงกับวันหยุดพอดี ไม่อย่างนั้นคงต้องตากฝนไปทำงานแน่" หญิงสาวส่ายหน้าไปมา พร้อมกับหยิบกระดาษชีตงานขึ้นมาอ่าน
ก๊อก! ก๊อก!
หลังจากที่กำลังนั่งอ่านงานไปได้ไม่นาน ประตูหน้าห้องก็ถูกเคาะอย่างแรง เวียงพิงค์จึงรีบลุกขึ้นแล้วเดินมาอยู่ที่หน้าประตู ขยับส่องบริเวณตาแมว ซึ่งพอเห็นคนด้านนอกก็ตกใจเป็นอย่างมาก จึงรีบกระชากประตูเปิด
"ทำไมสภาพเป็นแบบนี้" เธอมองราชาด้วยสีหน้าตกใจ เพราะสภาพของเขาตอนนี้เปียกชุ่มไปทั้งตัว เหมือนลูกหมาตกน้ำยังไงก็ไม่รู้
"ขอเข้าไปได้ไหม"
"ได้สิ เข้ามา" หญิงสาวพยักหน้าตอบเขา ซึ่งราชาก็เดินแทรกผ่านเข้ามาในห้อง เธอจึงยื่นมือไปปิดประตูแล้ว
