หลายวันต่อมา…
"ป๊าไปก่อน" ราชาโบกมือลาลูกชาย หลังจากที่นั่งรถเมล์มาส่งเขาที่เนิร์สเซอรี ที่ไม่ไกลจากห้องพักใหม่เวียงพิงค์มาก ซึ่งนี่เป็นวันที่ห้าที่เอาน่านฟ้ามาฝาก
ชายหนุ่มยืนมองลูกชายที่เดินเข้าไปในห้องที่มีเพื่อนเล่นกันอยู่ พอเห็นเขาไปนั่งเล่นกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน ชายหนุ่มก็หันมามองคนที่ตัวเองจับมืออยู่มีความสุขมาก
"เราไปเรียนกันเถอะ" เวียงพิงค์ที่ยืนอยู่ด้านข้างก็พูดออกมา
เราสองคนจึงรีบเดินกลับออกมาจากเนิร์สเซอรี เพื่อมายืนรอรถเมล์สายที่วิ่งผ่านมหาลัย
ซึ่งยืนรอไม่นาน รถก็ขับเข้ามาจอด ชายหนุ่มก็รีบเดินจูงมือแม่ของลูกขึ้นมานั่ง
"คืนนี้ฉันกลับดึกเหมือนเดิมนะ" หลังจากที่นั่งมาสักพัก ราชาก็พูดขึ้นมา ทั้งที่กำลังเล่นมือของหญิงสาวอยู่
"นายจะไปไหน"
"พวกไอ้ควันนัดไปดื่ม"
"อ๋อ งั้นก็อย่าดื่มจนเมามากล่ะ หรือถ้าเมามากก็นอนที่ผับไปเลย ตอนเช้าค่อยกลับ"
"เข้าใจแล้ว"
"ช่วงนี้ดื่มทุกวันเลย ร
