Chapter 41 | ยิ้มอย่างมีความสุข

1351 คำ

"สายจนได้" เวียงพิงค์บ่นพึมพำ ขณะที่เดินขึ้นบันไดอาคารเรียนมา หลังจากที่ก้มมองดูเวลาในนาฬิกาข้อมือ "อาจารย์เข้ายังนะ" พอขึ้นบันไดมาแล้วเธอก็รีบเดินตรงมายังห้องเรียนที่ตัวเองเรียนอยู่ ซึ่งพอเดินเข้ามาข้างในก็รู้สึกโล่งอก เพราะตอนนี้อาจารย์ยังไม่เข้า "ทำไมวันนี้มาสาย" พิมพ์สุขที่นั่งอยู่ก็เอ่ยออกมา "รถติดนิดหน่อย" เธอเดินลงมานั่งด้านข้างวิเวียน "แล้วนี่ทำอะไรกัน" "งานน่ะ พอดีอาจารย์ยุทธศาสตร์ไม่ว่าง ท่านเลยเอางานมาให้ทำ" "อ๋อ" เธอยื่นมือไปรับชีตงานมาดู หลังจากที่อ่านทบทวนจนเข้าใจแล้ว ก็ลงมือทำทันที "เย็นนี้ฉันว่าง ขอไปเล่นกับหลานได้ไหม" "ก็ต้องได้อยู่แล้ว" "เราไปด้วย วันนี้เราไม่มีสอนพิเศษ" "งั้นเราซื้อของไปทำชาบูกินกันไหม" วิเวียนเสนอ ทำให้พิมพ์สุขก็หันมาจ้องมองเธอ ซึ่งเธอก็พยักหน้าก็ตอบตกลง "หน้าหอเธอ ฉันจำได้ว่ามีซูเปอร์มาร์เก็ตด้วยใช่ไหมเวียงพิงค์" "ใช่ มีไม่ใหญ่มาก แต่ฉันคิด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม