Chapter 42 | สงสาร

1590 คำ

หลังจากที่พากันกินเสร็จ และล้างทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว เราทั้งสี่คนก็พากันมานอนดูโทรทัศน์กันต่อ จนเวลาล่วงเลยมาเกือบหนึ่งทุ่ม วิเวียนและพิมพ์สุขก็เตรียมตัวจะพากันกลับ "นี่ก็หนึ่งทุ่มแล้วนะ ทำไมเฮียราชายังไม่กลับอีกล่ะ" "เห็นเขาบอกว่าจะไปดื่มกับควันหลงแล้วก็ปราชญ์ที่ผับ" "ดื่มเหรอ ทำไมฉันไม่รู้เรื่องเหรอ" วิเวียนพูด แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาคนรักของตัวเอง (.....) "เฮียอยู่ไหนคะ" (.....) "กำลังจะกลับแล้วค่ะ" (.....) "รู้แล้ว หนูไม่ใช่คนขับรถเร็วซะหน่อย" (.....) "หนูนึกว่าเฮียไปผับ" (.....) "โอเค ไม่ได้ไปก็ไม่ไป แค่นี้แหละ" วิเวียนเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า แล้วเงยหน้ามาจ้องมองเธอ "เธอแน่ใจนะ ว่าเฮียราชาจะไปดื่มที่ผับกับเฮียควัน" "ก็เขาบอกแบบนั้น มีอะไรหรือเปล่า" "ก็เมื่อกี้ฉันโทรถามเฮียควัน ถามว่าเขาจะไปผับเหรอ เฮียเขาบอกว่าไม่ได้ไปนะ" "อ้าว แล้วราชาไปไหนล่ะ" "หรือว่าพี่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม