“อะ อ๊า! ไม่เอานะ อื้อ” เวียงพิงค์พยายามกลั้นเสียงเอาไว้สุดความสามารถ จนดวงตากลมคลอไปด้วยหยาดน้ำตา ราชาตวัดปลายลิ้นเลียร่องรักถี่ระรัว ก่อนจะครอบดูดติ่งเนื้อกระสัน จนหญิงสาวเผลอแอ่นสะโพกขึ้นใส่ มือหนาจึงจับล็อกเอาไว้ แล้วตวัดเรียวลิ้นเลียหนักหน่วงมากขึ้น ยิ่งเห็นว่าหญิงสาวพยายามกลั้นเสียงมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งไต่ระดับความเร่าร้อนมากขึ้นเท่านั้น จากที่โลมเลียแค่ด้านนอก ก็เปลี่ยนมาเกร็งลิ้นสอดเข้าไปในร่องรัก แล้วละเลงลิ้นเข้าออกรัว ๆ “อึก! อื้อ บะ เบา ๆ” หญิงสาวเลื่อนมือลงไปจิกทึ้งกลุ่มผมหนาเอาไว้ หยาดน้ำตาไหลอาบแก้มเนียนดูน่าสงสาร หากแต่เธอไม่ได้เสียใจหรือกำลังเศร้า เพียงแค่มันเสียวจนเธอไม่รู้จะทำอย่างไร ราชาเร่งปรนเปรอร่องสาว จนกระทั่งรูรักตอดรัดปลายลิ้นหนักหน่วงขึ้น เขาจึงยิ่งตวัดปลายลิ้นปรนเปรอเธออย่างดุดัน จนในที่สุดร่างเล็กก็กระตุกเกร็งอย่างรุนแรง เสียงครางที่ดังออกมาให้ได้ยินก็