EP.4
2226 คำ
8.12 PM.
"ขอโทษนะที่มาช้า"
เสียงของพี่ตะวันทำให้ฉันที่กำลังล้างแก้วอยู่หันมองก่อนจะรีบยกมือไหว้หลังเธอเดินเข้ามาพร้อมถุงกล่องข้าวในมือ
"สวัสดีค่ะพี่ตะวัน"
"หวัดดีค่ะ" พี่ตะวันยิ้มให้ก่อนมองไปรอบร้านที่ตอนนี้มีลูกค้านั่งอยู่สองโต๊ะ "อาทิตย์ไปไหน?"
"ไปเข้าห้องน้ำค่ะพี่"
"นี่ยังไม่ได้กินข้าวกันใช่ไหม"
"วันนี้ลูกค้าเยอะมากน่ะค่ะเลยไม่ว่างสั่งข้าวมากินเลย"
ฉันตอบพี่ตะวันตามจริงเพราะวันนี้ช่วงเย็นเลยมาช่วงหนึ่งทุ่มนี่คนเยอะจริงๆ จนน้องพระลักษมณ์เพื่อนน้องอาทิตย์ต้องมาช่วยเสิร์ฟด้วย แต่ฉันไม่แน่ใจนะว่าที่วันนี้คนเยอะขนาดนี้เพราะสองเพื่อนรักรึเปล่าเพราะวันนี้เด็กมหาลัยเยอะมากเป็นพิเศษโดยเฉพาะผู้หญิง เยอะจนที่นั่งเต็มและฉันต้องเดินเสิร์ฟจนไม่ได้กินข้าวเลย
"อ่ะนี่พี่ซื้อข้าวมาให้เดี๋ยวพี่วานบอกอาทิตย์ด้วยว่าพี่จะเข้าโรงบาลแป๊บนึง"
"ได้ค่ะ"
พี่ตะวันยิ้มให้ก่อนจะเดินออกจากร้านข้ามถนนไปฝั่งของโรงบาลและคงเอาข้าวไปให้พี่จอนนี่ต่ออ่ะเพราะเธอถือถุงใส่กล่องข้าวไปด้วย
แกร๊ง
ฉันหันมองที่น้องอาทิตย์ที่เพิ่งเดินเข้ามาในร้านก่อนน้องจะมองตามหลังพี่สาวตัวเองที่กำลังเดินไปทางโรงบาลแล้ว
"พี่ตะวันซื้อข้าวมาให้ไหม?"
"ซื้อๆ...น่าจะเมนูเดียวกันรึเปล่านะ"
ฉันว่าพร้อมกับเปิดกล่องข้าวเพื่อดูเมนูซึ่งมันเป็นข้าวผัดกุ้งกับกะเพราหมูกรอบไข่ดาว..ฉันเม้มปากก่อนมองน้องอาทิตย์ที่กำลังยืนมองอยู่
"ของน้องอาทิตย์คงจะเป็นข้าวผัดกุ้งสินะ"
"อะไรก็ได้"
น้องตอบเสียงเรียบและเดินมาหยิบกล่องข้าวผัดที่ฉันยื่นให้ไปส่วนฉันก็ค่อยๆนั่งลงที่หน้าเคาน์เตอร์ท่ามกลางสายตาน้องที่กำลังมองมา..น้องมองบ่อยมากนะเอาจริง
"มานั่งกินที่โต๊ะเถอะ"
"แต่มันที่นั่งลูกค้า"
"มาครับ"
น้องแบบไม่พูดเยอะจริงๆอ่ะ ฉันเหลือบมองน้องอาทิตย์ที่เดินไปนั่งที่โต๊ะก่อนจะถือกล่องข้าวและเดินตามเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ตัวตรงข้ามและเริ่มกินขณะที่ฉันก็มองข้าวตัวเองและพยายามเขี่ยพวกพริกออกให้พ้นทางแต่ร้านนี้เขาตำพริกอ่ะมันเลยเขี่ยออกแทบจะไม่ได้เลยและประเด็นคือฉันกินเผ็ดไม่ได้ไง
ฟึ้บ..
ดวงตาฉันเบิกกว้างมองกล่องข้าวตัวเองที่ถูกดึงไปทางน้องอาทิตย์ก่อนเขาจะเลื่อนข้าวผัดกุ้งมาตรงหน้าฉันแทน
"น้องอาทิตย์นั่นข้าวพี่นะ"
"อยากกินกล่องนี้" น้องว่าเสียงเรียบและมองมาที่ฉันด้วยสายตานิ่งเรียบ "กล่องนั้นยังไม่ได้แตะสักคำจอมกินเถอะ"
"แต่พี่ใช้ช้อนเขี่ยแล้ว"
"กินเถอะ"
น้องตอบกลับพร้อมตักข้าวเข้าปากมองฉันนิ่งขณะที่ฉันทำได้แต่มองไม่กล้าไปขัดอะไรเพราะน้องมันกินแล้ว แล้วเมื่อกี้บอกว่ากล่องไหนก็ได้นี่คืออะไรอ่ะนี่กะจะแกล้งกันรึไง?
...เห็นเงียบๆแบบนี้เอาแต่ใจใช่เล่นนะว่าไม่ได้
วันต่อมา
08.13 PM.
"อเมริกาโน่"
"ช็อตเอสเพรสโซ่บวกน้ำเปล่า"
"คาปูชิโน่"
"กาแฟ...เอสเปรสโซ่...นมร้อน....แล้วก็..."
ฉันลากเสียงยาวและมองสบตากับน้องอาทิตย์ที่กำลังนั่งจ้องอยู่ตรงข้ามก่อนจะเบนสายตามองทางอื่น
"เอ่อ...โฟมนมร้อน"
"แน่ใจ?"
"ค่ะ พี่แน่ใจ"
น้องอาทิตย์พยักหน้าก่อนจะขยับลุกและหันมองมาที่ฉัน
"งั้นวันนี้ผมจะสอนจอมทำ"
"คะ!?" ฉันตาวาวพร้อมยิ้มกว้างหลังจากน้องอาทิตย์บอกว่าจะสอนแล้ว "พี่เริ่มทำได้แล้วใช่ไหม?"
"อืม"
ฉันยิ้มกว้างไม่หยุดเพราะตื่นเต้นที่จะได้ลองทำอะไรใหม่ๆก่อนจะลุกเดินตามน้องอาทิตย์ไปที่หลังบาร์และหันมองน้องที่ขยับเอียงให้ฉันเห็นเครื่องชงได้สะดวก
"นี่เครื่องบด" ฉันพยักหน้าและตั้งใจฟังมากๆตอนน้องเริ่มอธิบาย "เครื่องบดร้านเรามีสองหัวสำหรับผลัดเปลี่ยนเม็ดกาแฟและใบชาเขียวจอมจะใช้ด้วยกันไม่ได้นะเพราะกลิ่นมันจะกลบกัน"
น้องหันมองฉันและขยับให้แต่ด้วยพื้นที่ตรงนี้มันเล็กไปหน่อยฉันจึงทำได้แค่ชะโงกตัวดูเพียงเท่านั้น
"จอมไม่เข้ามาดูใกล้ๆจะเข้าใจไหม?"
"เอ่อ ขอโทษนะแต่พื้นที่มันน้อย"
"ขยับเข้ามา"
ฉันเม้มปากมองเด็กตรงหน้าแต่ตอนนี้ฉันไม่รู้แล้วแหละว่าใครกันแน่ที่อายุมากกว่าเพราะน้องอาทิตย์นี่ดุซะเหลือเกิน ฉันมองน้องอาทิตย์อีกครั้งก่อนตัดสินใจขยับเบี่ยงตัวเข้าไปด้านในและมองตามมือน้องอาทิตย์ที่กำลังแตะที่เครื่องบดอยู่
"ตรงนี้คือหัวมันถอดเปลี่ยนได้แค่ดึง"
"อ่อ" ฉันมองหัวที่ใส่เมล็ดกาแฟพร้อมกับจับๆแตะๆมันเบาๆ "ต้องออกแรงด้วยใช่ไหม?"
"ใช่เพราะมันไม่มีปุ่มปลดล็อกให้จอมต้องดึงแบบนี้"
ฟึ้บ..
ฉันขมวดคิ้วมองแขนน้องอาทิตย์ที่เอื้อมมือไปจับที่หัวรูปกรวยสำหรับใส่เมล็ดกาแฟพร้อมขยับถอดให้ดูก่อนยื่นมันมาให้ฉัน ฉันรับมาและเงยหน้ามองน้องอาทิตย์อย่างงงๆ
"ลองดู"
"อ่อ"
ฉันนี่ก็โง่จริงเขายื่นมาขนาดนี้ยังจะหันไปมองอีก ฉันเม้มปากและหันมาสวมกรวยลงที่เครื่องก่อนมันจะขยับลงล็อกอย่างง่ายดายไม่ยากอะไร
"ตรงนี้ปุ่มเปิด" ฉันขยับเอียงดูปุ่มเปิดที่มุมข้างทางซ้ายมือของตัวเครื่องก่อนพยักหน้า "เห็นที่ตวงไหม?"
"อันนี้ใช่ไหม?"
น้องอาทิตย์พยักหน้าหลังฉันหยิบที่ตวงที่วางคว่ำอยู่ขึ้นมา คือก็พอรู้อยู่หน่อยๆแหละแค่ไม่เคยได้เจ็บจริงจังแบบนี้
"ส่วนนี่เครื่องชงมีสองหัว" ฉันมองเครื่องชงที่อยู่ทางขวามือของตัวเองพลางพยักหน้า "ปุ่มเปิดอยู่ทางขวาของเครื่องแล้วก็ระวังไอน้ำด้วยตอนเปิด ให้เวลาเครื่องเช็ตตัวสักสองสามนาที"
"มันพุ่งแรงด้วยนิเนาะพี่เคยเห็นเวลาน้องอาทิตย์ทำ"
ฉันเงยหน้าไปพูดกับน้องอาทิตย์อย่างขำๆแต่กลับต้องชะงักเพราะสายตานิ่งเรียบที่กำลังมองลงมา...โอเคพี่ขอโทษพี่เล่นไม่รู้เวลาเองค่ะ
"จอมบดเมล็ดเสร็จเอามาอัดใส่ตรงนี้ต่อเดี๋ยวจะสอนตอนทำเพราะงั้นบดเมล็ดกาแฟเลย"
"คะ ทำเลยเหรอ?"
"ใช่"
น้องอาทิตย์ขยับออกไปยืนห่างออกไปอีกนิดมองฉันที่กำลังยืนนิ่งอยู่ก่อนฉันจะหันมองเครื่องบดและถือที่ตวงไปอังรอที่ตรงบดเมล็ด
ตืด..
ริมฝีปากฉันเม้มเข้าหากันแน่นเพราะหลังกดทำงานมันไม่มีอะไรตกลงมาเลยอ่ะ
"พังเหรอ?"
อย่างว่าว่าฉันจับแล้วพังเลยนะขอร้องแหละ
"จอมลืมใส่เมล็ดกาแฟ"
"โอ๊ะ!" จริงด้วย! ฉันเม้มปากหันมองน้องอาทิตย์ที่กำลังเลิกคิ้วมองมาที่ฉันด้วยสายตานิ่งๆแต่ฉันก็พอรู้อ่ะว่าเขากำลังเอือม "แฮะๆ พี่ลืม"
ฉันกัดปากและหันกลับมาหยิบถุงเมล็ดกาแฟเทลงที่กรวยสำหรับบด
"ไม่ต้องเทเยอะ"
"ค่ะ"
น้องอาทิตย์บอกอีกครั้งฉันจึงพยักหน้าและเทก่อนจะกดบดและมองกากกาแฟที่ตกลงมาจนพูนที่ตวงฉันจึงจัดการบาดมันด้วยนิ้วและเหลือบมองน้องอาทิตย์นิดๆเผื่อเขาจะพูดอะไรแต่เขาก็ยังคงมองนิ่งๆมันเลยทำฉันใจชื้นหน่อยๆ
มาถูกทางแล้วจอมใจเอ๊ย
"เดี๋ยว"
ฉันชะงักทันทีหลังเตรียมจะเอาที่ตวงไปใส่เครื่องชง
"คะ?"
"จอมลืมอัดให้มันแน่น"
ไม่ถูกทางแล้วจอมแกจะขี้ลืมอะไรขนาดนี้วะเนี่ย!
"ขอโทษค่ะ"
ฉันเม้มปากและรีบเอาที่อัดมากดทับให้มันแน่นก่อนเอาใส่ที่เครื่องชงด้วยท่าทีเก้ๆกังๆพร้อมหมุนไปทางขวาแต่มันไม่ล็อกอ่ะ ฉันใส่ผิดเหรอ?
ฟึ้บ..
"จอมใส่ไม่ลงล็อก"
ดวงตาฉันเบิกกว้างพร้อมตัวเองที่กำลังยืนตรงมากๆหลังน้องอาทิตย์ขยับมาใกล้จากด้านหลังและเอื้อมมือมาจับที่ด้ามจับให้พร้อมขยับล็อกไปทางขวาจนมันล็อกและหันมองฉันด้วยใบหน้านิ่งเรียบแต่ใบหน้าเรานี่สิมันใกล้กันเกินไปแถมยังดูเหมือนน้องกำลังโอบฉันอยู่อีกต่างหาก
"ออกแรงด้วย"
"ดะได้"
น้องมองฉันต่ออีกนิดและเอื้อมมือมาไปหยิบแก้วมารองกาแฟก่อนขยับไปด้านหลังทิ้งให้ฉันยืนนิ่งมองกาแฟที่กำลังไหลลงที่แก้วอย่างตั้งใจ
"บดเอสเปรสโซ่รอสิจอมยืนรอทีล่ะอย่างมันช้านะ"
"อ่อ ใช่ๆ"
อยากจะตบหน้าตัวเองแรงๆเพื่อเรียกสติจริงๆ ฉันจัดการบดเอสเปรสโซ่ต่อและทำตามขั้นตอนเดิมก่อนจะตวงนมและนมข้นหวานพร้อมกับใส่ฟองนมในตอนท้ายก่อนจะเอาหลอดใส่และหันมองน้องอาทิตย์ที่กำลังยืนรออยู่ยิ้มๆ
"เสร็จแล้วค่ะ" ฉันยื่นมันให้น้องและมองรอว่ามันจะออกมาดีไหมหลังน้องชิม "เป็นไงบ้าง?"
"ดี"
"เย้!"
ฉันยิ้มกว้างพร้อมกับมองน้องอาทิตย์ที่กำลังยืนดูดคาปูชิโน่อยู่ ถึงหน้าน้องจะนิ่งและไม่ได้ชมไรมากแต่เขาก็กินไม่หยุดแหละนะ
"ทีนี้ก็ชาเขียว"
พอเห็นว่าน้องอาทิตย์ดูชอบฉันก็รู้สึกมีกำลังใจทำต่อทันทีและขั้นตอนมันไม่ได้ยุ่งยากเพราะแค่ทำตามขั้นตอนเดิมช้ำเท่านั้นและชาเขียวที่ฉันทำเป็นแก้วต่อไปมันอร่อยมากเลยแหละเพราะน้องให้ฉันชิมเองด้วย สนุกแฮะ..ได้ลองอะไรใหม่ๆนี่มันดีจริงๆแหละแล้วก็ต้องขอบคุณครูสอนด้วยล่ะนะถึงจะดุไปบ้างแต่ก็ออกมาดีเลยล่ะ
9.36 PM.
"ทำเป็นสามเมนูแล้วเหรอ?"
"ใช่ค่ะน้องอาทิตย์สอน"
"อาทิตย์เนี่ยนะสอน?"
ฉันมองพี่ตะวันที่กำลังหัวเราะขำก่อนน้องอาทิตย์จะหันมองและถอนหายใจใส่พี่สาวตัวเองอย่างไม่พอใจนัก
"เธอไม่อยู่แล้วใครจะสอนล่ะ?"
น้องถามกลับเสียงเรียบแต่พี่ตะวันยังคงยิ้มขำอยู่พี่ตะวันเพิ่งกลับจากมหาลัยน่ะเห็นว่าทำงานเหมือนเดิมและก็นั่นแหละวันนี้ฉันทำเป็นสามเมนูแล้ว
"เบ้บ!!"
ฉันสะดุ้งตกใจหลังเสียงของพี่จอนนี่ดังขึ้นหลังเขาเดินเข้ามาในร้านด้วยท่าทีอ่อนเพลียพร้อมตรงไปกอดพี่ตะวันที่หลังเคาน์เตอร์ท่ามกลางสายตาของฉันและน้องอาทิตย์ที่กำลังมองอยู่ ฉันเบนสายตามองทางอื่นทันทีหลังสบตากับพี่ตะวันแต่น้องอาทิตย์ที่นั่งมองนิ่งๆด้วยสายตาเอือมๆอย่างเคย
"พี่เหนื่อยมากเลย"
"เหนื่อยก็ไปพักมากอดอะไรอายน้องๆบ้าง"
"กอดเพื่อชาร์จพลังไงเบ้บ"
"จอนนี่"
"เคเบ้บพี่ปล่อยก็ได้"
พี่จอนนี่ว่าพร้อมยกแขนขึ้นและเดินมานั่งกับน้องอาทิตย์ที่กำลังนั่งทำการบ้านคณิตอยู่ที่โต๊ะ
"การบ้านเหรอ?"
"ครับ"
"ยากม่ะ?"
"ไม่"
"นี่สิคุณหมอมือหนึ่งคนต่อไปของโรงบาลพี่...พี่จองตัวแล้วนะ"
ฉันยิ้มบางๆเมื่อพี่จอนนี่เอื้อมมือไปจับที่ไหล่น้องอาทิตย์และฉันก็เพิ่งจะนึกได้ว่าพี่จอนนี่เป็นเจ้าของโรงบาลนี่นะ
"ยังไม่ติดเลยมาจองตัวอะไร"
"พี่รู้อาทิตย์ทำได้สบายอยู่แล้ว"
พี่จอนนี่ว่ายิ้มๆก่อนจะเหลือบมองฉันที่กำลังยิ้มอยู่ซึ่งนั้นทำเอาฉันชะงักและก้มหัวทักทายเขาแทน
"เฮ้ยพี่ลืมเราได้ไง!"
"คะ?"
"เลี้ยงต้อนรับน้องจอมใจไง!" พี่จอนนี่ว่าเสียงดังและหันมองพี่ตะวันที่กำลังเท้าแขนกับเคาน์เตอร์มองมาอยู่ "เบ้บลืมเหรอ?"
"ลืมจริงแหละช่วงนี้ยุ่งๆ"
"ไม่เป็นไรเลยค่ะ"
"โนๆๆ ต้องเลี้ยงๆคืนวันศุกร์นี้เป็นไงเดี๋ยวเฮียเป็นเจ้าภาพเอง" พี่จอนนี่ว่าพร้อมกับมองพี่ตะวันและเธอก็พยักหน้า "ดีไหมอาทิตย์ทำเนื้อย่างกินที่ดาดฟ้าเหมือนตอนนั้น"
น้องอาทิตย์มองพี่จอนนี่ก่อนเขาจะมองฉันและหันมองพี่จอนนี่อีกครั้ง
"ผมไม่มีปัญหา"
"Nice! โอเคตามนั้นน้องจอมใจชอบอะไรเป็นพิเศษไหม?"
"ได้หมดค่ะแค่เนื้อย่างก็ได้"
"เยี่ยมม กินกับไวน์คงหลับฝันดี"
"พี่แค่หาเรื่องดื่มใช่ไหม?"
พี่จอนนี่เบิกตามองพี่ตะวันพร้อมส่ายหน้าทันทีแต่นั่นไม่ทันแล้ว เขาดูไม่เนียนจนฉันหลุดขำแล้วอ่ะ ฉันยิ้มบางๆก่อนสบตากับน้องอาทิตย์ที่กำลังมองมาอยู่...อีกแล้วมองอีกแล้วนะ
- ผู้เขียน
