เสนาบดีว่านตกใจไปเล็กน้อย องค์ชายทั้งสองรวมถึงว่านเยว่เฟยก็เช่นกัน ทุกคนลงความเห็นว่าครั้งนี้ซูหลิงมิได้โกหก ดังนั้นผู้ที่ส่งข่าวเข้าไปในวังหลวงต้องไม่ใช่นาง แต่เป็นผู้ใดกันแน่
“เช่นนั้นเป็นฝีมือผู้ใดกันแน่”
“เจ้ากลับไปก่อน องค์ชายแปดตอนนี้อาการของลี่เอ๋อร์เป็นอย่างไรบ้างพ่ะย่ะค่ะ”
“ข้าให้ยาถอนพิษนางไปแล้ว แต่ว่าต้องคอยป้อนทุก ๆ สองชั่วยามเพราะนางได้รับพิษโดยตรงเกรงว่าแม้จะถอนพิษได้ แต่จะสามารถพูดได้หรือไม่นั้น…ยังไม่แน่ใจ”
“ว่าอย่างไรนะ นี่หมายความว่าลี่เอ๋อร์…จะกลับมาพูดไม่ได้อย่างนั้นหรือเพคะ”
“ข้าไม่แน่ใจเพราะตอนนี้นางยังพอมีสติ แม้ว่าอยากจะพูดแต่กลับไม่อาจสื่อสารได้ คงต้องรอให้ยาถอนพิษเข้าไปสลายพิษภายในเสียก่อน ท่านเสนาบดีช่วงนี้ข้าคงต้องขอรบกวนพักอยู่ที่จวนของท่านสักระยะ”
“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะสั่งให้คนจัดห้องส่วนตัวให้พระองค์เดี๋ยวนี้เลยพ่ะย่ะค่ะ”
“ไม่ต้องลำบากมากนักหรอก ข้าอย
