หย่งเล่อหานคำนับให้นางครั้งหนึ่งและหันหลังกลับเพื่อจะเดินออกไปแต่นางเรียกเขาเอาไว้อีกครั้ง
“เดี๋ยวก่อน!!”
หย่งเล่อหานเหยียดยิ้มมุมปากก่อนจะหันมามองนางอีกครั้ง เมื่อหันไปมองมือขวาของซูหลี่จินที่ถูกแม่ทัพเฉินตัดออกก็เริ่มเข้าใจ เฉินจวินเซียวลงโทษนางที่บังอาจใช้มือนั้นหวดแส้ไปที่คนรัก ดังนั้นเขาจึงเลือกตัดมือของนางข้างนั้นทิ้งสินะ
“ท่านมีข้อเสนอใดก็รีบว่ามา”
“ท่านก็รู้ใช่หรือไม่ว่าตอนนี้ข่านเล่อกำลังตกอยู่ในอันตราย องค์ชายรองพี่ชายท่านบาดเจ็บเพราะท่านพากบฏเหล่านั้นลอบโจมตีและปล้นเสบียงเขา”
“แต่เฉินจวินเซียวรู้ทันแผนการของข้า!! เขา….ย้ายเสบียงและทหารออกจากค่ายไปก่อนที่พวกข้าจะไปถึงและโอบล้อมเพื่อจับข้า ที่พี่ใหญ่บาดเจ็บก็เพราะใช้ตัวบังอาวุธของเขาดังนั้นผู้ที่ทำร้ายพี่รองของข้าก็คือแม่ทัพของพวกท่านเฉินจวินเซียว!!”
“องค์หญิง จนถึงตอนนี้ท่านก็ยังไม่เลิกโทษคนอื่น ผู้ที่ตัดสินใจเข้าร่วมกับแคว
