“ข้ารู้แล้วเดี๋ยวข้าจะออกไป”
“เจ้าค่ะ”
ลี่หลินเดินไปยังเรือนด้านหน้าอีกครั้งเพื่อพบกับท่านลุงท่านป้า เมื่อเดินเข้าไปก็พบว่าทั้งสองนั่งรออยู่ก่อนหน้านั้นแล้วพร้อมกับบางอย่างในมือ ตรงสุดทางมีจวินเซียวนั่งอยู่
“ท่านลุง ท่านป้า”
“หลินเอ๋อร์นั่งก่อนสิ”
“เจ้าค่ะ”
ลี่หลินมองไปยังแม่ทัพเฉินผู้พ่อที่ยังถือกระดาษบางอย่างอยู่ในมือ ฮูหยินตบหลังมือลี่หลินเบา ๆ เมื่อนางมานั่งลงข้าง ๆ สีหน้าของจวินเซียวยังนิ่งเมื่อนางนั่งลงข้าง ๆ ท่านแม่ของเขา
“เกิดอะไรขึ้นหรือเจ้าคะ”
“เจ้าฟังท่านลุงพูดเถอะนะ เรื่องนี้จวินเซียวพึ่งจะนำมาบอกพวกเรา”
“เฮ้อ…หลินเอ๋อร์เรื่องพิณที่สายขาดของเจ้าบัดนี้พบตัวผู้กระทำผิดแล้ว นี่คือใบสารภาพของนางที่ลงประทับรอยนิ้วมือเรียบร้อยแล้ว”
“จับคนร้ายได้แล้วงั้นหรือเจ้าคะ แต่นางเป็นเพียงแค่สาวใช้…”
“หลินเอ๋อร์เจ้าเองก็รู้งั้นหรือว่าเป็นฝีมือผู้ใด”
ทั้งหมดหันมามองหน้านาง และเป็นครั
