ห้องของลี่หลิน
“พี่จวินเซียวทำเช่นนี้มัน….”
“ข้าบอกเรื่องของเรากับท่านพ่อแล้วและตอนนี้คิดว่าท่านพ่อคงจะบอกท่านแม่แล้วเช่นกัน ดังนั้นเรื่องของเรามิใช่ความลับอีกต่อไป”
“อะไรนะเจ้าคะ!! นี่ท่าน….”
จวินเซียวนำร่างบางไปวางที่เตียงอย่างแผ่วเบา เขาไม่จำเป็นต้องรีบร้อนอะไรอีกแล้วในเมื่อเขากล้าที่จะบอกความจริงกับบิดาไปเมื่อเช้านี้
ย้อนกลับไปเมื่อเช้า
“แต่ว่าวันนี้ต้องรีบเข้าเฝ้าท่านอ๋องเหตุใดเจ้าไม่รีบจัดการปัญหาก่อน”
“ข้ามีเรื่องที่จะต้องจัดการต้นเหตุของปัญหาเช่นหย่งเล่อหานขอรับ”
“หย่งเล่อหาน นี่เจ้าคงไม่คิดที่จะไปข่มขู่เขาหรอกนะ”
“ไม่ขอรับ แต่ข้ามีบางอย่างจะไปตกลงกับเจ้าบัณฑิตนั่น ครั้งนี้เขากล้าแตะต้องลี่หลินข้าไม่เก็บเอาไว้แน่”
“จวินเซียวเหตุใดเจ้าจึงได้แค้นคุณชายหย่งมากเช่นนี้ เจ้าคงจะไม่ได้…”
“ท่านพ่อ ข้าจะบอกทุกอย่างกับท่านพ่อหลังจากที่เข้าเฝ้าท่านอ๋องแล้วพ่ะย่ะค่ะ ตอนนี้ยังไม่มีเว
