บทที่ 12
น่าฉงนใจ
ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้…
หลังจากตรวจร่างกายกับโยวจื่อรั่ว อาการของเป่าซูเม่ยก็ค่อยๆ ดีขึ้น ทว่าหลังจากนั้นไม่นานเป่าซูเม่ยก็เป็นลมหมดสติไปอีกครั้งในระหว่างดื่มชายามเว่ยเฉกเช่นทุกวัน ครานี้นางได้รับการตรวจจากโยวจื่อรั่วในทันที เมื่อเป่าซูเม่ยได้สติก็รีบรายงานตามความจริง
เป่าซูเม่ยชะงักค้างพลางครุ่นคิดอย่างหนัก…
…ร่างกายของข้ามียาพิษเช่นนั้นหรือ?...
‘เจ้าตรวจสอบดีหรือไม่?’
ในอดีตไม่เคยเกิดเรื่องเช่นนี้ นางไม่เคยถูกวางยาพิษ มีเพียงแต่อาการเจ็บป่วยเรื้อรังที่ไม่ยอมหายสักครา
’เจ้าค่ะ แม้พิษจะเจือจาง แต่ลักษณะเด่นของพิษเช่นนี้ไม่ผิดแน่เจ้าค่ะ’
‘ร่างกายของข้า…จะอยู่ได้อีกกี่ปี?’
เป็นเพราะนางบังอาจเปลี่ยนแปลงอดีต จนได้รับบทลงโทษหรือเปล่าก็ไม่อาจรู้ได้ มีเพียงข้อสันนิษฐานเท่านั้น ถ้าหากนางตายไปโดยที่ไม่สามารถทวงความบริสุทธิ์ให้กับตระกูลได้ การย้อนเวลากลับมาจะมีค่าอย่างไรกั
