#เวลาต่อมา
ทุกๆ อย่างผ่านไปอย่างรวดเร็วราวกับความฝันในคืนเดียว คลินต์แทบจะหายเป็นปกติแล้ว เพราะเขากลับมาทำงานได้ปกติเหมือนเดิม
เหมือนเรื่องเลวร้ายมันผ่านพ้นไป และก็มีสิ่งดีๆ ตามเข้ามาในชีวิต ทุกคนกลับมาทำงานตามปกติโดยที่ไม่มีอะไรมารังควานหรือมาสร้างความเดือดร้อนอีกเลย
และมันก็ควรจะเป็นแบบนี้ตลอดไป...
บ้านหลังใหญ่ของคลินต์
"ทำไมไม่ย้ายมาอยู่ด้วยกัน จะได้ไม่ต้องเดินไปเดินมาให้มันเหนื่อย" คลินต์เอ่ยถาม เพราะเขาเห็นว่าใบชาต้องเดินมาที่บ้านตอนเช้าๆ อยู่ทุกวันเพื่อดูแลเขา ซึ่งมันก็ดูเหนื่อยดูวุ่นวายในสายตาของเขามาก
"ฉันไม่เคยพูดว่าเหนื่อยสักหน่อย"
"เห็นก็รู้แล้ว"
"ฉันไม่ได้เหนื่อยหรอก ที่ผ่านมาฉันเจออะไรมาตั้งเยอะแยะ ถ้าจะเหนื่อยแค่เดินแค่นี้ชีวิตฉันคงไม่ต้องทำมาหากินอะไรแล้วแหละ"
"แหม่ พูดเหมือนประชดเลยนะ" คลินต์ว่า
"เปล่าสักหน่อย" พูดจบก็แอบชำเลืองตามองชายหนุ่มที่กล่าวหาเธอ
"
