พลาดรักนักฟุตบอล

หมดอนาคต...2

"นี่เขาเลิกกับแฟนแล้วเหรอเนี่ย" ขวัญข้าวพึมพำกับตนเอง ก่อนที่หญิงสาวรีบไขกุญแจเปิดประตูห้องของชายหนุ่ม พร้อมทั้งเดินไปลากเขาเข้าไปที่ห้องของเขา

“จะพาาาาปายยยหนายยย” ภาคินโวยวายขึ้นมาทันทีที่หญิงสาวลากตัวเขามาที่หน้าห้องของเขา

“เงียบๆเถอะน่า เดี๋ยวคนอื่นได้ยินคุณโวยวายเสียงดังเขาก็ออกมากันหมด คุณไม่อายเขาหรือไง” ขวัญข้าวกล่าวเตือนสติชายหนุ่ม

“ม่ายอายยยย....ออกกกมาาาาดูนักบอลลลลตกกกอับบบสิมาาาา” ภาคินตะโกนเสียงดังทั่วชั้น ทำให้ขวัญข้าวรีบลากชายหนุ่มเข้าห้องพร้อมกับปิดประตูกันเสียงโวยวายของเขาที่ดังออกไปทั่วชั้น

“ฉันไม่น่าออกมายุ่งเลย น่าจะปล่อยให้คุณโวยวายอยู่ด้านนอก” ขวัญข้าวบ่นพึมพำด้วยความรู้สึกสงสารชายหนุ่มที่ต้องมาพบกับเรื่องราวแบบนี้

ขวัญข้าวลากชายหนุ่มขึ้นไปที่เตียงนอนของเขาได้สำเร็จ เธอกำลังจะออกไปแต่ชายหนุ่มก็คว้ามือเธอไว้

“นินนนน....อย่าาาทิ้งโผมมมปายยย” ภาคินเอ่ยออกมาทั้งที่น้ำตาลูกผู้ชายยังไหลอยู่ ขวัญข้าวไม่กล้าแกะมือเขาออก เธอรู้สึกสงสารเขาขึ้นมาจับใจ

ไม่น่าเชื่อว่านักฟุตดาวรุ่งที่เธอเคยติดตามทำข่าวสกู๊ปชีวิตของเขาต้องตกมาอยู่ในสภาพแบบนี้ ชายหนุ่มคงเสียใจจนแทบไม่เป็นผู้เป็นคน ที่สำคัญเวลาแบบนี้คนที่เป็นแฟนเช่นลินินควรอยู่ดูแลเขา ไม่ใช่ปล่อยเขาทิ้งๆคว้างๆแบบนี้ หรือทั้งคู่อาจจะเลิกกันจริงๆอย่างที่ชายหนุ่มเอ่ยออกมาเมื่อสักครู่

ขวัญข้าวไม่กล้าแกะมือเขาออก เธอได้แต่นั่งลงแล้วรอว่าชายหนุ่มหลับสนิทแล้ว หญิงสาวจึงจะออกไปจากห้องเขา

“ผมรากกก...คุณนะนินนนนน” ภาคินเอ่ยออกมาเสียงอ้อแอ้

“ทำไมคุณถึงเป็นแบบนี้ไปได้” ขวัญข้าวนั่งมองใบหน้าหล่อเหลาด้วยความรู้สึกสงสาร เขาคงจะรักแฟนเขามาก ถ้าเป็นเธอต้องเจอเหตุการณ์แบบเขา เธอไม่รู้เลยว่าเธอจะสามารถใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ได้หรือเปล่า

ความเงียบเข้าครอบงำห้องทั้งห้อง ขวัญข้าวนั่งรอสักพักจนเกือบจะแน่ใจแล้วว่าชายหนุ่มหลับไปแล้ว เธอจึงใช้มือบางของเธอแกะมือชายหนุ่มออก แต่เขากลับไม่ได้หลับอย่างที่คิด ชายหนุ่มลืมตาขึ้นแล้วกำมือเธอไว้แน่น

“คุณณ...จาาาทิ้งงงโผมมมมอีกแล้ววววเหรอออนินนน” ภาคินเริ่มโวยวายขึ้นมาอีกครั้ง

“ฉันไม่ใช่แฟนคุณปล่อยฉันได้แล้ว ฉันไม่น่าใจดีอยู่เป็นเพื่อนคุณตั้งแต่แรกเลย” ขวัญข้าวหันมาดุชายหนุ่มที่ยังไม่ยอมปล่อยมือเธอ

นอกจากที่ภาคินจะไม่ยอมปล่อยมือขวัญข้าวแล้ว เขายังดึงตัวเธอล้มลงมานอนข้างเขา พร้อมกับกอดรัดหญิงสาวไว้แน่น

“ปล่อยฉันนะ ไม่เอาอย่าทำแบบนี้” ขวัญข้าวดิ้นขลุกขลักอยู่ในแขนหนาของชายหนุ่ม แต่แรงของเขาที่มีมากกว่าทำให้เธอไม่สามารถดึงตัวออกมาจากอ้อมแขนของเขาได้

“โผมม...รักกกคุณณนะนินนน” ภาคินยังคงคิดว่าขวัญข้าวคือลินินแฟนสาวของเขา เขากอดรัดเธอไว้แน่นเพราะจิตใต้สำนึกของเขาบอกเขาว่า ต้องรั้งเธอไว้เขาจะไม่ยอมสูญเสียเธอไปเด็ดขาด

ขวัญข้าวยังคงดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขนหนา แต่เหมือนกับว่าเธอยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งกอดรัดเธอแรงขึ้น

"ปล่อยฉันนะคุณภาคิน เลิกบ้าได้แล้ว" ขวัญข้าวตะคอกใส่หน้าชายหนุ่ม