เวลาผ่านไป
ก๊อก ก๊อก ก๊อก~
เสียงเคาะประตูทางด้านนอกทำให้ฮาน่าที่กำลังนั่งทำงานอยู่ถึงกับหันมองด้วยความสงสัย เพราะถ้าไม่รู้ว่าใครเธอก็ไม่ปลดล็อคประตูง่ายๆ หรอก
“ใคร?”
“ฉันเองฮาน่า” เสียงของขุนเขา
เธอรีบปลดล็อคและเปิดประตูทันทีเมื่อได้ยินเสียงของคนที่มาเคาะประตู
แกร๊ก~
“เอาข้าวมาให้”
“ตายจริง! ฉันมัวแต่ทำงานอ่ะ ลืมเลยว่าต้องลงไปกินข้าว”
“ไม่ต้องลงไปแล้ว ฉันเอาขึ้นมาให้แล้ว”
“เข้ามาก่อนสิ” ฮาน่าเดินหันหลังกลับเข้าไป ตามด้วยขุนเขาที่เดินตามเข้ามาพร้อมกับข้าวกลางวัน ก่อนที่จะวางจานข้าวไว้บนโต๊ะในห้องของเธอ สายตามองไปรอบๆ ห้องของเธอตามประสาคนช่างสังเกตุ โต๊ะทำงานของเธอนั้นเต็มไปด้วยเอกสารกองหนาเตอะ หน้าจอโน๊ตบุ๊คที่ยังคงเปิดสว่างจ้าอยู่ก็รู้แล้วว่าเธอนั้นยุ่งมากขนาดไหน
“พักงานสักครึ่งชั่วโมง แล้วมากินข้าวกินปลาก่อน ทำงานได้แต่ไม่ใช่โหมงานหนักอย่างเดียวนะฮาน่า”
