ตึก~ ตึก~ ตึก~
สองเท้าแกร่งเดินวนอยู่ภายในห้องพักผู้ป่วย เขากลุ้มใจอย่างหนักหลังจากพี่ชายโทรมาแจ้งข่าวว่าวันพรุ่งนี้จะต้องส่งตัวลูกพีชไปต่างประเทศอย่างกระทันหัน ในเมื่ออุปกรณ์เครื่องมือและแพทย์ต่างๆ ได้พร้อมหมดแล้ว
หัวใจของลูกผู้ชายที่ไม่เคยหวั่นไหวมาก่อน ตอนนี้มันเต้นหน่วงอย่างหนักราวกับว่าเขาจะสูญเสียสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตไปจนได้
ร่างสูงรีบมาทรุดนั่งตรงข้างเตียงคนเจ็บ ก้มมาประทับจูบทั่วหน้าผากมนลงมายังแก้มเปล่งปลั่ง มันเหมือนว่าใจแกร่งเต้นฝืดเคืองหนักคล้ายจะขาดให้ได้อยู่ทุกวินาที
"ฉันรักเธอนะลูกพีช ตื่นมาหาฉันได้แล้ว ตื่นมาหาฉันเถอะนะ" คาเดนก้มใบหน้าหล่อไปซุกข้างกกหูบาง เก็บกลั้นความเสียใจไว้เพียงลำพัง แม้แต่ตอนที่เธอหลับก็ไม่อยากให้รับรู้ ว่าผู้ชายอย่างเขามันกำลังอ่อนแอมากๆ แล้ว ถ้ายิ่งไม่มีเธออยู่ด้วยชีวิตนี้คงหมดความหมายไปจริงๆ
"อึก...ฉันนอนกอดสักคืนนะลูกพีช ฉันไม่อยากให้เราต
