บริษัท ปริปัจน์การบิน
.
.
.
"เดท? คือที่นี่หรอ" มินิทพยามย้ำทวนคำถาม เมื่อมาเฟียหนุ่มพามานั่งเฝ้าในห้องทำงานใหญ่ ป้ายตำแหน่งประธานใหญ่
"อีกแป๊บนึง" ปืนก้มหน้าเซ็นต์เอกสาร ใช้สมาธิเงียบ มืออีกข้างจับบุหรี่หรูยกขึ้นสูบเป่าควันพวยพุ่ง
"อย่าบอกนะว่าที่นี่คือบริษัทของนาย" ร่างบางขยับมาพิงโต๊ะทำงานตรงเก้าอี้ของเขา ก้มหน้ารอคำตอบอย่างจับผิด มาเฟียด้านสีเทากับมีธุรกิจขาวสะอาดคาบเกี่ยวกัน
"เป็นเมียควรจะรู้ไว้ว่าผัวมีสมบัติอะไรบ้าง" มาเฟียหนุ่มเงยหน้าเล็กน้อยขึ้นสบตา คว้าเอวบางมานั่งลงที่แกร่ง วางใบหน้าหนาบนไหล่มน จมูกเล็กฟุดฟิดลมหายใจ เขาโยนบุหรี่ทิ้งบดขยี้
"เลิกล้อเล่นเรื่องพวกนี้ได้ไหมปืน นายไม่คิดหรอว่าสักวันไม่ใครก็ใครอาจจะมีแฟนใหม่ก็ได้นะ" เธอไม่กลัวในคำพูดตัวเอง กลับจริงทุกอย่างหากวันไหนเขาเกิดเบื่อเขี่ยทิ้งเป็นว่าเล่น เรื่องสมบัติคงไม่จำเป็น เมื่ออาชีพเธอมีเป็นหลักในชีวิตแล้ว
"เลือ
