“ว่าไงนะ ญาดากำลังท้องงั้นหรอ?”
“ครับ คุณเหมันต์”
ไม่เพียงแต่เขาที่ตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น ทั้งแม่บ้านและบอดี้การ์ดเองที่อยู่ในห้องก็ตกใจเช่นกันเมื่อรู้ว่าญาดาท้องก่อนที่จะเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์หลังนี้ ที่สำคัญเธอไม่เคยปริปากบอกใครสักคน
โชคดีที่เด็กในท้องไม่เป็นอันตราย
มาเฟียหนุ่มชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหลุบตาลงต่ำซ่อนอารมณ์ที่ตีรวนในใจไม่เป็นอาจจะเป็นเพราะความรู้สึกผิดในใจที่เกือบทำให้ญาดากับลูกในท้องเป็นอันตราย
“ให้เธอกินยาบำรุงให้ครบ ห้ามเครียด ห้ามหักโหมหรือทำงานหนักนะครับ” คุณหมอกำชับก่อนจะส่งซองยามาให้เขา
เหมันต์รับซองยามาถือไว้ในมือ เวลาผ่านไปไม่นานญาดาก็ลืมตาขึ้นช้า ๆ รู้สึกมึนหัวเล็กน้อย สายตาพร่ามัวเพียงครู่ ก่อนจะเห็นภาพร่างสูงใหญ่ของชายคนหนึ่งยืนพิงประตูห้อง ดวงตาคมจับจ้องมาที่เธอด้วยความกรุ่นโกรธ
“คุณ....” เสียงเธอแผ่วเบา “ฉันขอโทษที่ทรยศคุณ”
น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความส
