ฉันกลับบ้านเมื่อประมาณบ่ายวันนั้นโดยมีคินอาสาพามาส่งพร้อมกระเป๋าใบใหญ่ เขาขนข้าวของเกือบทุกอย่างมาด้วยเพื่อย้ายมาอยู่กับฉันแบบจริงๆ จังๆ ก่อนทำไม่ลืมโทรหาพี่เดือนเพื่อขออนุญาต และบอกพี่ว่าเราตกลงคบกันแล้วเรียบร้อย พี่เดือนก็เออออไป ยังฝากฝังฉันกับคิน ไม่ว่า ไม่ด่า ไม่ดุ หรือแสดงออกว่าตกใจเลยสักนิด ทำฉันผิดหวังในตัวพี่มาก แต่ก็นะ บางทีพี่คงรู้อยู่แล้วมั้งว่ามันต้องลงเอยแบบนี้ เพราะงั้นเลยไม่ได้ว่าอะไรเรา แล้วยังพูดอีกว่า ‘คนสมัยนี้อยู่ก่อนแต่งกันเยอะ อยู่ๆ กันไปเถอะ ถ้าเข้ากันไม่ได้จะได้ไม่มีปัญหาในอนาคต ‘ ยังไงก็ได้วะ อยู่ก็อยู่ ฉันไม่มีทางเลือกมากหรอก เพราะตัวเองก็ไม่กล้าอยู่คนเดียว กลัวว่าอีเด็กคนนั้นจะรู้ว่าเราอยู่ไหนแล้วบุกเข้ามาบีบคอตอนกลางคืนเอา อย่างน้อยมีคินข้างๆ คอยดูแลมันก็ดีกว่าเห็นๆ “มึงนอนห้องพี่เดือนนะคิน ทำความสะอาดแล้ว” เข้ามาในบ้านก็ลากแขนคนตัวสูงมายังหน้าห้องนอนเก่าพ