อยากจะทุบเวลสักที ทำไมมันดูเจ้าเล่ห์ไม่น่าไว้ใจจังน่ะ
ฉันหันหน้าไปยังเพื่อนกะจะซักให้รู้ความ แต่ยังไม่ได้ง้างปากขึ้นคินก็ดึงตัวหนีห่างจากเวล ยกลอยวืดไปนั่งอีกฝั่งข้างเขา โดยมีตัวหนาๆ คั่นกลางระหว่างเราสองคน
ลืมบอกไปว่าเราปูเสื่อนั่งพื้นอยู่เกือบหลังสุดของเวทีหมอลำ ตรงนี้ไม่มีคนพลุกพล่านมากนัก เพราะเป็นบริเวณพื้นที่ปิด ไม่สามารถสัญจรผ่านได้
“หึ” เวลมองคิน หัวเราะหึใส่ เขายิ้มมุมปากก่อนมองเลยไหล่กว้างมายังฉัน
“อย่าอวดดีให้มากนะเวล”
“อวดดีอะไรเหรอ มันทำอะไรระหว่างกูดูเปิดตัวหมอลำอยู่อ่ะ” เม่าเสือกหน้าเข้ามาคั่นตรงกลางระหว่างสองหนุ่ม มองหน้าสองคนสลับไปมา
คินไม่ตอบ เพียงไหวไหล่
“ไม่มีอะไร แค่เรื่องไม่เป็นเรื่องน่ะ”
“อ้อ… แล้วไป นึกว่ามีเรื่องผิดใจกัน กูจะได้ห้ามทัพก่อน” เม่าพยักหน้าหงึกหงัก เป็นอันว่าเข้าใจ
ถึงจะเป็นเพื่อนกันมากว่าสี่ปี หมายถึงเวลกับเม่าอ่ะนะ เราก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยมีปั
