กลายเป็นว่าฉันต้องดูหมอลำพร้อมทำหน้าที่ควบเป็นล่ามไปด้วยตลอดทั้งคืน เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขาสอย เวลกับเม่าจะแปลงร่างเป็นพวกอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาทันที
ถามว่าสนุกไหมที่ต้องมานั่งแปลแบบนี้ ฉันว่ามันก็ไม่ได้แย่หรอกนะ ถึงจะไม่ได้ลุกไปเต้นอย่างตั้งใจ แต่เห็นเพื่อนๆ มีความสุขฉันก็พอใจแล้วล่ะ พวกเขาดูเอ็นจอยมาก หัวเราะกันอย่างบ้าคลั่งหลังรู้ความหมายทุกครั้ง มันทำให้ฉันยิ้มได้ในช่วงเวลาที่กำลังรู้สึกผิดต่อพวกเขาอยู่
เรากลับบ้านเวลาเกือบเช้าตอนงานเลิกแล้วด้วยสภาพอิดโรยของฉันคนเดียว!
อีดาวง่วงค่ะ แล้วดูเหมือนจะไม่ค่อยสบายเพราะฝนเมื่อตอนกลางวันด้วย ฉันเพลียมากถึงขนาดล้มตัวลงนอนบนตักคินตรงแคบกระบะตลอดทาง กลับถึงบ้านยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ามาอยู่บนเตียงนอนได้ไง รู้แต่ว่าตื่นมาตอนเช้าคินก็ถือข้าวต้มมาให้พร้อมกับยาลดไข้หนึ่งแผงแล้ว
เขากำชับว่าวันนี้ไม่ต้องทำอะไร เดี๋ยวจะไปจัดการงานที่เหลือให้พร้อมกั
