7.45 pm.
"อาคิน!"
"อะไรครับ?"
อาคินที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โซฟาหันมามองฉันด้วยความสงสัยหลังจากที่ฉันเพิ่งวิ่งออกมาจากในห้องนอนด้วยความลนลาน แล้วจะไม่ให้ลนได้ยังไงในเมื่อฉันลืมสิ่งสำคัญไปน่ะ
"ชะเอมลืมเก็บรูปงานมาทำสรุปรายละเอียดส่งอาจารย์อ่ะ"
"งานเดี่ยวเหรอ?"
"อือ อาคินสะดวกพาไปคณะไหมถ้าไม่เดี๋ยวชะเอมไปเอง"
"แค่บอกให้พาไปก็จะพาไปเดี๋ยวนี้แล้วครับ"
ฉันยิ้มมองอาคินในตอนที่เขาขยับลุกทำให้สีนวลที่นอนอยู่บนตักของเขากระโดดลง และเดินมาหาฉันแทน
"เดี๋ยวแม่กับพ่อไปคณะแป๊บนึงนะสีนวล"
มี๊
"ไปครับ"
ฉันพยักหน้าตอบอาคินและเดินไปจับมือเขาหลังเราเดินออกมาจากห้องแล้ว
"มัวแต่โมโหมาร์กี้เลยไม่ได้ถ่ายรูปงานตัวเองเหรอ?"
"อย่ามารู้ดีไปหน่อยเลย"
อาคินหัวเราะเบาๆ หลังแซวฉันเรื่องมาร์กี้ซึ่งแน่นอนว่าฉันฟ้องอาคินทันทีหลังจากเรามาเจอกันตอนเย็นน่ะ ฉันฟ้องเขาตลอดแหละเขาเลยมาแซวฉันแบบนี้ได้ไง
เอี๊ย
