Episode 05 เด็กอวดเก่ง

1198 คำ
Episode 05 เด็กอวดเก่ง ร่างบางที่กำลังทิ้งตัวนั่งลงถูกมือหนาฉุดรั้งต้นแขนเรียวเอาไว้พร้อมกับริมฝีปากหนาที่บดขยี้ลงมาบนกลีบปากเล็กจนรู้สึกเจ็บแปล็บ ทว่ากลับให้ความรู้สึกตื่นเต้นจนเธอไม่อยากผลักเขาออกไป “อึก!” จูบอันร้อนแรงของแม็กซ์เวลล์ที่มอบให้ต่างจากจูบของเธอก่อนหน้านี้ลิบลับ ไอร้อนจากริมฝีปากหนาแผ่ซ่านส่งเข้ามาในตัวเธอจนอุณหภูมิในร่างกายพุ่งสูงขึ้นตามสัญชาตญาณ มือเรียวโอบกอดเอวสอบเอาไว้เพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยว ตอนนี้ร่างกายเธออ่อนแรงเกินกว่าจะยืนได้ด้วยขาของตัวเอง ริมฝีปากหนาค่อยๆ เคลื่อนออกมาเมื่อได้ชิมรสชาติหอมหวานจนพอใจ สายตาเย็นชาไร้ความรู้สึกจ้องมองนัยน์ตาลึกซึ้งของสาวน้อยตรงหน้าด้วยความรู้สึกขัดใจที่เธอไม่ปฏิเสธเขาเลย หนำซ้ำยังใช้สายตาแบบนั้นมองมาที่เขาตลอดเวลา “อย่าเสียใจทีหลังแล้วกัน” น้ำเสียงทุ้มต่ำดังแทรกขึ้นท่ามกลางเสียงเพลงที่กระหึ่มภายในสถานบันเทิง คนตัวเล็กถูกลากเข้ามาที่ห้องรับรองวีไอพีชั้นสองของผับ บานประตูถูกจับล็อกโดยฝีมือของแม็กซ์เวลล์อย่างช่ำชอง ร่างบางถูกเหวี่ยงกระแทกลงบนโซฟาหนังสีน้ำตาลเงาวาว เธอมองภาพชายหนุ่มที่กำลังถอดเสื้อตรงหน้าด้วยความรู้สึกประหม่า แต่ก็ปรารถนาจะสัมผัสมันด้วยความรู้สึกที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเธอในตอนนี้ สายตาของเขาขณะที่เดินเข้ามาคร่อมทับคนตัวเล็กที่นั่งหอบหายใจหนักๆ อยู่บนโซฟาไม่ได้ดูอ่อนโยนเลยสักนิด มันเยือกเย็นน่าค้นหาแต่ก็เต็มไปด้วยความเร่าร้อนที่ส่งออกมา ริมฝีปากบวมช้ำของคนตัวเล็กถูกคนตัวโตบดขยี้ลงมาอีกครั้ง มันยังคงความรุนแรงเหมือนกับครั้งแรกที่เขาจูบเธอ คนตัวเล็กค่อยๆ เรียนรู้จักหวะการหายใจของเขาเพื่อสอดประสานกันให้เป็นหนึ่งเดียว ริมฝีปากบางเผย่อออกเมื่อถูกขบเม้มจนเจ็บแสบ เปิดโอกาสให้ปลายลิ้นอุ่นร้อนตวัดเข้ามาช่วงชิงลมหายใจของเธอจนเริ่มหายใจติดขัด ประสบการณ์อันน้อยนิดทำให้เธอตื่นเต้นกับประสบการณ์แปลกใหม่ที่แม็กซ์เวลล์พยายามมอบให้ โบว์สายเดี่ยวถูกปลดออกโชว์เนินไหล่ขาวเนียน ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบาง พร้อมกับผละริมฝีปากออกคืนอิสระให้คนตัวเล็กลากผ่านลงที่ลำคอระหงสูดดมขบเม้มจนเกิดเป็นรอยกลีบกุหลาบช้ำจนสัมผัสได้ถึงความสั่นสะท้านของคนใต้ร่าง “พะ…พี่แม็กซ์…หยุดก่อน” คำร้องขอของคนตัวเล็กทำให้แม็กซ์เวลล์หยุดชะงักไป เขาผ่อนลมหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิดที่เขาไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ปล่อยให้เรื่องราวเลยเถิดมาไกลขนาดนี้ “อยู่ห่างฉันไว้” “หนูไม่ได้อยากอยู่ห่างพี่..” เพียงขวัญขยับกายลุกขึ้นนั่งข้างๆ เขา “แต่หนูมีคำถามอยากถาม” “…” แม็กซ์เวลล์หันมามองคนตัวเล็กเงียบๆ สายตาของเขายังคงความเยือกเย็นเอาไว้ ทว่าตอนนี้เพียงขวัญกลับไม่ได้มองมันเป็นสายตาที่เย่อหยิ่งเหมือนแต่ก่อน แต่เธอกลับมองว่ามันน่าหลงใหลเพียงแค่สบตากับเขาอัตราการเต้นของหัวใจเธอก็ไม่เคยปกติเลยสักครั้งเช่นเดียวกับตอนนี้ที่เต้นระส่ำราวกับจะระเบิดออกมา “พวกเรา…จะเป็นเหมือนคู่รักตอนเย็นไหม” คำถามของเพียงขวัญ ทำให้อีกฝ่ายจ้องมองเธอด้วยสายตาไม่เข้าใจ “พี่จะไม่ทำร้ายหนูใช่ไหม” “ฉันไม่ทำร้ายผู้หญิง” แม็กซ์เวลล์ตอบแบบขอไปที ก่อนจะเบือนหน้ามองตรงไปข้างหน้า “ไม่ใช่แค่กับผู้หญิง แต่กับหนู บอกสิว่าพี่จะไม่ทำร้ายหนู” คนตัวเล็กปีนขึ้นมานั่งคร่อมทับหน้าตักแกร่งอย่างไม่เกรงกลัว มือเรียวทั้งสองข้างประคองใบหน้าคมคายให้เงยขึ้นสบตากับตัวเอง เธอรอฟังคำตอบของเขาอย่างมีความหวัง “อืม” คนตัวเล็กคลี่ยิ้มหวานออกมาจนตาหยี่ คราวนี้เธอเป็นฝ่ายโน้มลงไปจูบเขาด้วยตัวเอง สัมผัสที่เงอะงะไร้เดียงสาของคนตัวเล็กทำให้แม็กซ์เวลล์อดที่จะช่วยตอบสนองเธอไม่ได้ ปมสายเดี่ยวอีกข้างถูกปลดออกทำให้เดรสทิ้งตัวลงกองอยู่บริเวณเอวคอดมนเผยเนินอกขาวเนียนขนาดอวบอิ่มพอดีไม่เล็กไม่ใหญ่จนเกินไปรับกับรูปร่างผอมบางของคนตัวเล็กได้อย่างลงตัว เพียงขวัญมองสายตาของชายหนุ่มที่จ้องมองเนินอกของเธอด้วยความรู้สึกประหม่า มือเรียวเล็กจัดการถอดบราเซียร์เกาะอกของตัวเองออกด้วยมือที่สั่นระริก เธอขบเม้มริมฝีปากด้วยความเขินอายต่อการกระทำของตัวเอง โดยเฉพาะสายตาของแม็กซ์เวลล์ที่จ้องมองมายิ่งทำให้เธอรู้สึกมวนท้องราวกับมีผีเสื้อนับล้านตัวบินวนอยู่ในนั้น “หะ…ห้ามหยุดนะ” เมื่ออีกฝ่ายเอาแต่จ้องมองคนตัวเล็กจึงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก พร้อมกับเอามือที่ยกขึ้นมาปิดเนินอกด้วยความเขินอายในตอนแรกลง สายตาเย็นชาที่มองทำให้เธอเขินอายจนต้องขบเม้มริมฝีปากแก้เขินจนห่อเลือด สายตาของเขามันช่างอันตรายต่อใจของเธอจริงๆ “อือ!” คนตัวเล็กร้องเสียงหลงเมื่อแผ่นหลังบางถูกมือหนาโอบเข้ามาหาตัว ปลายถันขาวอมชมพูถูกดูดดุดจนเจ็บแปล็บ มือเรียวทั้งสองข้างโอบกอดลำคอหนาเอาไว้มั่น หน้าอกแอ่นขึ้นรอรับสัมผัสจากปลายลิ้นอุ่นร้อนที่ตวัดลงมาบนยอดปทุมถันทั้งสองข้างสลับกันไปมา ร่างบางที่ดิ้นเร่าไปมาบนเป้ากางเกงปูดนูนยิ่งทำให้อารมณ์กระสันของชายหนุ่มกลัดมันอย่างแม็กซ์เวลล์พวยพุ่งเกิดกว่าจะหยุด บั้นท้ายงอนงามถูกบีบเคล้นขณะที่ยอดปทุมถันทั้งสองข้างยังได้รับการปรนเปรอจากลิ้นร้ายอย่างชำนาญ ทำให้คนไร้ประสบการณ์อย่างเพียงขวัญหลงใหลไปกับความเร่าร้อนของเขาไม่ต่างกัน ร่างบางถูกอุ้มวางลงบนโซฟาอีกครั้ง เสียงลมหายใจหอบหนักขึ้นเรื่อยๆ เมื่อหัวเข็มขัดหนังราคาแพงถูกปลดออก ตามด้วยกางเกงสแล็คสีดำที่ถูกถอดตามออกไป ขนาดของลำกายใหญ่ที่เด่นชัดแม้ซ่อนตัวอยู่ภายใต้กางเกงชั้นในทำให้เธอเริ่มรู้สึกอึดอัดจนหายใจไม่ทั่วท้อง โดยเฉพาะตอนที่เขาดึงเอามันออกมา เรียวขาสั่นเทาถูกจับแยกออกจากกันกางซับในลายลูกไม้สีขาวถูกถอดออกเผยให้เห็นแพนตี้สีขาวที่ปกปิดเนินสามเหลี่ยมอวบนูนเอาไว้ เพียงแค่ปลายนิ้วสัมผัสลงบนเนินสามเหลี่ยมอวบนูนร่างกายก็สั่นเกร็ง มือเรียวกำชายกระโปรงที่กองอยู่บริเวณเอวคอดจนสุดแรงเพื่อระบายความเสียวซ่านที่กำลังพุ่งพล่านไปทั่วร่างกาย และความรู้สึกปรารถนาของเธอที่มีต่อเขา
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม