พริ้งเพราก็ยังเป็นพริ้งเพรา เธอเป็นคนที่เงียบๆ เรียบร้อย พอรับประทานอาหารเสร็จ สาวใช้มาเก็บจาน เธอก็เลี่ยงไปทางสวนหลังบ้านกับป้าพุดกรอง เขาเองที่อดรนทนไม่ไหวอยากรู้ว่าเธอไปทำอะไรที่นั่น เพราะตลอดเวลากินข้าวเธอไม่พูดกับเขาสักคำ
คงโกรธเขา...
เขาแอบเดินตามไปจึงเห็นว่า...
เธอไปเก็บดอกไม้!
เอามาร้อยมาลัยถวายพระพรุ่งนี้
ขนาดเพิ่งย้ายมาอยู่ สมองยังจำได้ดีว่าพรุ่งนี้วันพระ
อาชาด่าตัวเอง
ใช่! เขากำลังด่าตัวเอง เพิ่งสำนึกว่าได้เมียแปลกประหลาด
ที่เขากำลังด่าตัวเอง เพราะเขาบ้าบอมาสะกดรอยตามแอบมองเธอเก็บดอกไม้ในสวนหลังบ้านนี่แหละ
เขาร้อนใจอย่างที่สุด ที่เธอไม่ยอมคุยกับเขา
เธอไม่โวยวายโมโหหรือด่าว่าที่เขาทำรุนแรง
เขาคิดว่าเธอด่าว่าเขา ยังดีเสียกว่าเธอเอาแต่เงียบแบบนี้
อยากถอนเท้าหนีและไปให้พ้นๆ แต่เห็นเธอกำลังนั่งร้อยมาลัยก็สนใจขึ้นมาอีก นั่งมองเธอร้อยมาลัย จู่ๆ ก็หื่น
บ้าแล้วไอ้ชา!
อ
