เขาหิวอีกแล้ว ป่วยก็ป่วยเถอะ มันหิวจนไส้แขวนแค่ได้กลิ่นเนื้อตัวของเธอ
คเชนทร์ก้มลงลามเลียกลีบเนื้อสาวแดงฉ่ำ เขาแทรกลิ้นเข้าไปปาดไล้เบาๆ เหมือนจะช่วยทำให้ร่องรักหายจากความชอกช้ำ
ร่างกายของเขาร้อนผ่าว แต่เธอคงไม่พร้อมให้เขาเอาแรงๆ ให้หายอยากในเวลานี้ เขาจึงจัดการปลดอาภรณ์ของตัวเองลงไปกองอยู่กับพื้น สลัดมันไปให้พ้นทาง ก่อนจะขึ้นไปนั่งคุกเข่าบนเตียง จับมือเธอมารูดรัดแก่นกายของเขาแทน ก่อนร้องครางหนักๆ
“อ่า... ข้าวจ๋า อาชอบที่สุดเลย มือข้าวนิ่มมากๆ เลย รอให้หายป่วยก่อน อาจะจัดชุดใหญ่ให้ข้าวเสียวคาเตียงเลย”
เขาขยับมือน้อยๆ ให้รูดท่อนเนื้อใหญ่ๆ ที่พองตัว ปากหนาร้องครางไม่เป็นภาษา ก่อนจะกระฉูดน้ำรักเปรอะเปื้อนไปทั่ว
“อ่า...”
พ่อหม้ายหนุ่มครางยาว กระตุกร่างหงึกๆ ก่อนจะก้มลงบดจูบคนที่นอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร
“หายเร็วๆ นะข้าว อารอเสียบข้าวจนแข็งไปหมดแล้ว”
คเชนทร์เช็ดตัวให้เธออีกครั้ง ก่อ
