สาเหตุ...
“พ่อกับแม่คิดจะทำอะไรกันแน่” ณิชาตัดสินใจถามออกไปตรง ๆ มองใบหน้าของผู้เป็นพ่ออย่างไม่เข้าใจ
“แกอย่าเพิ่งมาถามอะไรตอนนี้จะดีกว่า รู้เอาไว้แค่ว่าพ่อกับแม่กำลังทำให้แกสมหวัง หลังจากผ่านคืนนี้ไป แกจะได้สมหวังกับคนที่แกรัก” ดิศรณ์เอ่ยพร้อมมองใบหน้าลูกสาวอย่างจริงจัง มีวูบหนึ่งที่ในใจเขาเกิดความรู้สึกผิด หากเขาก็ไม่มีทางเลือกมากนัก เพื่อความอยู่รอดและเพื่อรักษาชื่อเสียงของครอบครัว เขาจำเป็นต้องทำแบบนี้ “เชื่อพ่อ แล้วแกจะสมหวัง”
“…” ในหัวของณิชามีเรื่องสงสัยมากมายที่อยากจะถาม หากก็ยังไม่ทันได้เอื้อนเอ่ยคำใด คนเป็นพ่อก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง
“เข้าไปข้างในได้แล้ว ถ้าแกช้ากว่านี้ พ่อคงรับประกันความปลอดภัยของเจ้าวินทร์ไม่ได้”
หญิงสาวตาโตขึ้นด้วยความตกใจเมื่อได้ยินประโยคนั้น คำว่า ‘ไม่รับประกันความปลอดภัย’ ทำให้สมองของณิชาพร่าเบลอ ลืมความหวาดระแวงก่อนหน้านี้ไปหมดสิ้น ก่อนจะรีบผลักประตูแล้ว
