ไม่รับผิดชอบ
“เข้ามาข้างในก่อนสิครับ” ชายหนุ่มเปิดประตูออกกว้าง แล้วเดินนำเข้ามาข้างใน ก่อนที่ผู้ใหญ่ทั้งสี่คนจะเดินตามเข้ามา
วราพรยกมือขึ้นปิดปาก เบิกตากว้างด้วยรู้สึกช็อกกับภาพที่เห็น ณิชานอนหลับอยู่บนเตียงด้วยสภาพเปลือยเปล่า หากยังดีที่มีผ้าห่มคลุมเอาไว้จนถึงช่วงอก ทว่าสภาพผมเผ้าที่ยุ่งเหยิง กอปรกับร่องรอยสีกุหลาบที่เกลื่อนทั่วลำคอและเนินอกนั้นทำให้คนมองรู้ได้ทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับหญิงสาว
“วินทร์ ลูก...”
เพี้ยะ!!
วราพรยังไม่ทันได้เอ่ยคำใด ใบหน้าของวินทร์ก็สะบัดไปตามแรงตบของผู้เป็นพ่อที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ทว่าชายหนุ่มกลับไม่รู้สึกโกรธที่บิดาทำร้ายเขาเลยสักนิด กลับกัน...เขายิ่งรู้สึกโกรธอีกสองคน...ไม่สิ สามคนที่ทำให้เขาต้องมาอยู่ในสภาพอย่างนี้
“คุณ ใจเย็น ๆ ก่อน” คนเป็นภรรยารีบขยับเข้าไปจับแขนของสามีเอาไว้ ด้วยไม่อยากให้ใช้ความรุนแรง และคิดว่าควรถามความเป็นมาจากปากของลูกเสียก่อน
