“ขอโทษอีกรอบนะเธียร์” เธอยังคงรู้สึกผิดต่อเธียร์กับเรื่องที่เกิดขึ้น วันนี้มีลางสังหรณ์ตั้งแต่ก้าวออกจากบ้านว่าอาจมีเรื่องไม่ดี แต่ก็ไม่คิดว่าครินทร์จะมาหาเรื่องเธียร์
“เลิกขอโทษได้แล้ว เราไม่เป็นไร” เธียร์ตอบด้วยรอยยิ้ม แม้ลึกๆ จะโกรธครินทร์แต่พอมันทำให้เซลีนเป็นห่วงและได้รับการดูแล ก็ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมา
เซลีนนั่งทำแผลให้เธียร์ที่โรงอาหาร แววตาสะท้อนความเป็นห่วงชัดเจน ส่วนน้ำตาลยืนกอดอก สีหน้าฉายชัดว่าไม่พอใจกับการกระทำของครินทร์ที่ทำกับเพื่อนตัวเอง
“เขาเป็นบ้าอะไร ทำไมจู่ๆ มาหาเรื่องเธียร์”
“เซย์ก็ไม่รู้”
“โคตรอันธพาล” น้ำตาลยืนบ่นอุบ
เซลีนไม่พูดอะไร นั่งทำแผลให้เธียร์ต่ออย่างเงียบๆ ทว่าภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นยังคงฉายซ้ำๆ ในหัวยากลบออกไป
“เซย์กับพี่ครินทร์…เคยคบกันเหรอ” จู่ๆ เธียร์ก็ถามขึ้นมา
“มะ…ไม่ใช่ เซย์กับเขาไม่เคยคบกัน” เธอรีบปฏิเสธทันควัน
“งั้นเหรอ…แต่เขาเหมือนหึงเซย์
