มหาวิทยาลัยวาแซร์
ท้องฟ้าสีฟ้าใสไร้เมฆบดบัง แสงแดดยามสายส่องกระทบตัวอาคารสีขาว ด้านหน้าตึกคณะมีนักศึกษาเดินขวักไขว่ บ้างยืนจับกลุ่มคุยเสียงดัง บ้างก็รีบไปเรียน
ท่ามกลางความวุ่นวายนั้น ร่างบางในชุดนักศึกษากำลังก้าวขึ้นบันได ดวงตาคู่สวยจะยังมีเงาความเศร้าซ่อนลึกอยู่
ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป
เธอท่องคำนั้นในใจซ้ำๆ ถึงแม้ว่าทุกที่ที่ไปเต็มไปด้วยภาพซ้อนทับของเขา ที่ไม่เคยเลือนหายไปจากใจเลยแม้สักวันเดียว…
“แม่ให้เอาขนมมาฝาก” เธอวาขนมที่แม่ทำและให้เอามาฝากน้ำตาลวางลงให้เพื่อน
“ฝากขอบคุณแม่แกด้วยนะ”
“ขนมอันนี้พี่เซนต์ชอบ”
“จริงจัง?” แววตาคู่สวยเป็นประกายเมื่อได้ยินเพื่อนบอกแบบนั้น
“เขาหยิบใส่กล่องให้เองเลยนะ”
“ไม่รู้รึเปล่าว่าจะเอามาให้ฉัน”
“เขารู้ แม่บอก”
น้ำตาลยกมือปิดปากแทบกรี๊ดออกมาดังๆ ไม่รอช้ารีบแกะขนมที่เซลีนให้มากินทันที แม้เพิ่งกินอิ่มมาก็ตาม
“หื้ออ อร่อยจัง~”
เซลีนมองเพื่อน
