“ขอบคุณค่ะ” หลังจากรับน้ำดื่มไปอย่างยากลำบาก หญิงสาวก็เอ่ยขอบคุณเขา แล้วก็รับน้ำมาดื่มพร้อมทั้งมองมาที่เขาแล้วพยายามครุ่นคิด
“คุณพ่อคุณแม่ของพวกเราท่านกำลังเดินทางมาหาคุณนะ ไม่ต้องกลัว เราทุกคนคือคนที่รักคุณนะนิชา” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม เขาพยายามส่งความจริงใจที่เขามีให้เธอได้รับรู้
“ฉันชื่ออะไรเหรอคะ แล้วฉันเป็นใคร” ในที่สุดคนที่มองเขาด้วยความไม่ไว้ใจอย่างนิชาภัทร ก็ต้องเอ่ยถามออกมา เพราะยิ่งเธอพยายามนึกเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งปวดหัวมากเท่านั้น เธอไม่มีทางเลือก แม้ว่าจะยังไม่ไว้ใจเขาเท่าใดนัก แต่เธอก็ต้องสอบถามเรื่องตนเองจากผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีของเธอ
“คุณชื่อนิชาภัทร ชื่อเล่นนิชา เป็นลูกสาวเจ้าของร้านทอง แล้วตอนนี้ก็ดูแลกิจการร้านทองของที่บ้านหลายสาขา” ปองภพเอ่ยออกมาตามตรง นี่คือสิ่งที่หญิงสาวทำอยู่ตลอด เพราะเธอเริ่มรับช่วงต่อกิจการของบิดามารดาของเธอแล้ว
“แล้วฉันกับคุณแต่งงานกั
