ยิ่งมองคนที่เขารักกัน ยิ้มให้กันอย่างสุขล้น ใจเธอก็ยิ่งหน่วงหนึบอารมณ์น้อยใจพวยพุ่งขึ้นมาเต็มเปี่ยมจนรู้สึกแสบจมูก ต้องเบือนหน้าหนีจากภาพตรงหน้า ตลอดหลายปีที่เฝ้าแอบรักเขาอยู่ข้างเดียว เธอผ่านความทุกข์ระทมขมขื่นมานับไม่ถ้วน ไม่รู้วันไหนจะได้พบกับความสุขเหมือนคนอื่นเขาเสียที
หรือบางที...มันอาจจะไม่มีวันนั้นเลย!
ภัคพิงค์สูดลมหายใจลึกๆ แม้จะแสบจมูก แถมยังปวดกระบอกตาเหลือเกิน พยายามแล้วพยายามอีกที่จะปั้นหน้าให้เป็นปกติไม่ให้ผิดสังเกต แต่ดูเหมือนจะไม่พ้นสายตาแหลมคมที่จับจ้องมองเธอไม่ละไปไหน หัวคิ้วขมวดมุ่นเมื่อเห็นขอบตาภรรยาแดงๆ อย่างไรชอบกล หัวใจพานกระตุกด้วยรับรู้ถึงความอ่อนไหวที่ซุกซ่อนอยู่ภายในใจของเธออย่างเงียบๆ
นเรนทร์เพิ่งระลึกได้ว่าตั้งแต่แต่งงานกันมา เขายังไม่เคยพาภัคพิงค์ไปฮันนีมูนเลยสักครั้ง...
มืออุ่นหนาสอดกระชับปลายนิ้วทาบฝ่ามือแนบชิดมือนุ่ม มองเธอเมื่อภัคพิงค์หันมามองหน้ากัน
