ฉลอง...2

627 คำ
“จริงไม่จริงไม่รู้แหล่ะ แต่ฉันรู้อย่างเดียวว่าตอนนี้แกควรจะเลิกฝันได้แล้ว แล้วก็มาดื่มกันดีกว่า” ดวงเดือนหยิกที่แขนของเพื่อนด้วยความหมั่นไส้ ด้วยเพราะเธอรู้ดีว่าเพื่อนกำลังคิดอะไรอยู่ ส่วนปุ๊กกี้ก็พยักเพยิดให้หยิกอีก เพราะว่าขานั้นก็หมั่นไส้ไม่ต่างกัน คนอะไรคิดอะไรแสดงออกมาทางสีหน้าชัดเจนเกิน “ปากดีจริงๆ คนที่บอกให้ดื่มน่ะ ดื่มไม่กี่แก้วก็เมาแล้วเถอะ ไปกินเลี้ยงทีไรฉันต้องลากแกกลับทุกทีเถอะ” นกยูงหันมาแขวะเพื่อนสนิทกลับ เพราะว่าไอ้อาการคออ่อนของเพื่อนสาวเนี่ย เธอว่ามันไม่มีทางหายไปหรอกนะ แล้ววันนี้ทำปากเก่งอยากกินเหล้า เขาอยากจะหัวเราะออกมาให้ฟันหลุดเลยล่ะ รุ่นนี้ดื่มไม่นานหรอก เธอก็ต้องร่วงแน่ๆ “มาลองดูกันมั้ยล่ะว่าจะดื่มได้กี่แก้ว แกนี่มันชอบดูถูกจริงๆ ฉันจะทำให้แกรู้ว่าแกกำลังดูผิดอยู่” ดวงเดือนเอ่ยออกมา ก่อนที่เธอจะยกแก้วสีอำพันขึ้นดื่มเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าคอแข็งหรอกหนะ แต่อาการที่เธอเป็น มันเรียกว่าอาการแพ้ไม่ได้ ทำให้เธอต้องดันทุรังดื่มเข้าไป แม้ว่าเธอจะรู้ตอนจบของตนเอง แต่ทว่าการที่จะให้เธอแพ้ตั้งแต่เริ่มต้นแล้วให้เพื่อนที่ปากแซ่บอย่างนกยูงถากถางน่ะเหรอ เธอยอมไม่ได้หรอก “เบาๆ เลยทั้งสองคน ถ้าเมาขึ้นมาฉันนี่แหล่ะลำบากที่สุด” ปุ๊กกี้เอ่ยออกมา แต่ทว่าเธอก็ทำท่าขัดแย้งกับสิ่งที่เธอปรามทั้งสองคนอยู่ นั่นก็คือการที่เธอยกแก้วขึ้นมา ก่อนที่จะชนแก้วกับเพื่อนทั้งสองคน “นี่ห้ามพวกฉันจริงๆ เหรอปุ๊กกี้” ดวงเดือนเอ่ยออกมา ก่อนที่จะชนไปที่แก้วของปุ๊กกี้ ส่วนนกยูงก็ยกแก้วของตนเองไปชนที่แก้วของปุ๊กกี้เช่นกัน “ฮึ...ไม่จริงหรอก งานนี้ใครดื่มได้ก็ต้องเก็บศพตัวเองได้ เรามาสนุกกันให้สุดเหวี่ยงไปเลย” ปุ๊กกี้เอ่ยออกมา นั่นทำให้สองสาวหัวเราะออกมาเสียงดัง ก็ว่าแล้วว่าปุ๊กกี้ไม่มีทางกลายเป็นคนที่จริงจังหรือมีประโยชน์แบบนั้นได้หรอก อย่างที่นางบอกนั่นแหล่ะ กินเองก็ต้องเก็บศพตัวเองได้ งานนี้ต้องบอกเลยว่าทางใครทางมัน เพราะมันไม่ได้มีงานเลี้ยงแบบนี้บ่อยหรอกนะ “ทุเรศสุด งั้นเราก็มาดื่มฉลองเพื่อปลดปล่อยความเครียดของพวกเราเถอะนะ” นกยูงเอ่ยออกมาก่อนที่เธอจะยกแก้วไปชนเพื่อนหลายครั้ง แล้วทั้งสามคนก็เริ่มดื่มไปเรื่อยๆ ผสมกับบทสนทนาที่ออกรสออกชาติ ยิ่งดึกมากเท่าไหร่สติของทั้งสามสาวก็เหลือน้อยมากขึ้นเท่านั้น ส่วนคนที่ไม่กินดื่ม เขาก็เริ่มกลับไปแล้ว แต่ทั้งสามสาวนั้นก็ยังดื่มและสนทนากันอย่างมีความสุข แล้วดวงเดือนก็ต้องการไปเข้าห้องน้ำ เพราะเธอดื่มไปเยอะมากแล้ว เธอก็เลยลุกขึ้นจากโต๊ะ ก่อนที่เธอจะเดินโซซัดโซเซออกไปจากโต๊ะที่เธอนั่งกับเพื่อนๆ ของเธอ เป้าหมายของเธอคือห้องน้ำ แต่ทว่าดวงเดือนไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองไม่ได้เดินไปห้องน้ำอย่างที่เธอเข้าใจ เพราะว่าเธอกำลังเดินไปทางบ้านของพีรภพ แล้วก็เดินลึกเข้าไปเรื่อยๆ โดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวเลย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม