ภัสสรปิดสมุดรายรับรายจ่ายของร้านลง หลังจากทำการสรุปยอดรายได้ประจำวันเสร็จเรียบร้อย ร่างบางเอนตัวพิงเบาะเก้าอี้ด้านหลัง พร้อมกับหลับตาลงอย่างหมดแรง
แม้จะเหนื่อยที่ต้องบริหารจัดการร้านเพียงคนเดียว แต่พอเห็นตัวเลขที่อยู่ในช่องกำไร ก็พอจะทำให้หายเหนื่อยได้บ้าง อย่างน้อยร้านเล็กๆ ของเธอร้านนี้ ก็ยังสามารถสร้างรายได้ให้พนักงานทุกคนในร้านไปจุนเจือเลี้ยงตัวเอง
“เหนื่อยก็กลับไปพักได้แล้วพี่ เดี๋ยวที่เหลือผมจัดการเอง“ เต้ที่เดินเอาของมาเก็บเอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นภัสสรนั่งหลับตาอยู่บนเก้าอี้ในห้องทำงาน
“ข้างนอกเก็บกวาดเสร็จเรียบร้อยหมดแล้วเหรอ” เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้าปนง่วงนอน เพราะวันนี้ทั้งวัน เธอวิ่งวุ่นอยู่กับการทำขนมเติมหน้าร้าน และไหนจะความง่วงที่สะสมมาจากเมื่อคืนนี้อีก ถ้าให้นอนก็คงหลับได้ภายในเวลาไม่ถึงห้านาทีแน่ๆ
“โซนห้องอาหารกำลังทำความสะอาดอยู่ เหลืออีกนิดหน่อยก็เสร
