"ว่าไงคุณชายพี ทำไมมานั่งดื่มคนเดียวแบบนี้วะ" ธนวัฒน์เอ่ยถามขึ้น ขณะที่เดินเข้ามาในร้านแล้วเห็นเพื่อนรัก กำลังนั่งดื่มที่หน้าเคาน์เตอร์เงียบๆ คนเดียว ซึ่งปกติชายหนุ่มต้องมีผู้หญิงขนาบข้าง คนถูกถามยักไหล่ อย่างไม่ใส่ใจในคำถามนั้น ก่อนจะยกแก้วเหล้าในมือขึ้นดื่ม "แล้วเรื่องนั้นไปถึงไหนแล้ววะ อย่าลืมนะว่าแกมีเวลากี่เดือน" คนถามนัยน์ตาพราวระยิบ ยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ "หึ! ไม่ลืมหรอกน่า แต่จะให้มันเห็นผลรวดเร็วทันใจก็คงยาก อย่าลืมสิวะ ว่าเราสองคนเริ่มจากเกลียดกัน จะให้ยัยนั่นมาบอกรักฉัน ภายในสามวันเจ็ดวันก็คงไม่ใช่" "แกก็อย่าไปรุกเขาหนักมากนักล่ะ เดี๋ยวเขาจะสงสัยเอา" "ไม่ทันแล้วมั้ง วันนี้ฉันก็จัดชุดใหญ่ไฟกระพริบให้ยัยนั่นไปแล้ว ทั้งไปรับไปส่งและยังบังคับให้เรียกฉันว่าพี่อีก" "แล้วเขาไม่สงสัยเหรอวะ ว่าทำไมอยู่ดีๆแกถึงไปญาติดีกับเขา" "จะเหลือเหรอ ถามฉันใหญ่เลย" พูดออกมาอย่างเซ็งๆ แต่คนฟังกับห