ลี่ฟางออกมาจากเรือนอีกครั้งก็เป็นเวลาอาหารเย็นแล้ว นางมาถึงห้องโถงก็พบบิดามารดาบุษธรรมนั่งพูดคุยอยู่กับทุกคน นางขออภัยที่มาถึงช้ากว่าผู้อาวุโส เมื่อเห็นสีหน้าของมารดาเลี้ยงที่มองมานางรู้ได้ทันทีว่าทุกคนมีเรื่องที่จะพูดคุยกับนาง
หากไม่มีแม่นมจางที่พอนางกลับถึงเรือนก็เข้ามาแจ้งเรื่องที่หลินฮุ่ยหมินบิดาของหลินจางหย่งเดินทางมาในครั้งนี้ให้ฟังนางคงคิดว่ามีใครเสียชีวิตเพราะมารดาทำหน้าเศร้าคงอยากจะให้นางรับปากเดินทางกลับไปเมืองหลวงพร้อมหลินจางหย่งที่บุตรของสหายสนิทมารดาบุญธรรม
แม้แต่แม่นมจาง เสี่ยวชิง เสี่ยวชิน ก็ยังอยากให้คุณชายน้อยของตนอยู่ด้วยกันอย่างครอบครัวที่สมบูรณ์ นางได้แต่ส่ายหัวอย่างเหนื่อยใจ คนพวกนี้ช่างลืมง่ายเสียจริงๆ
แล้วก็ไม่ต่างจากที่นางคิด เมื่อทานอาหารเสร็จหลินฮุ่ยหมินก็เอ่ยปากเรื่องที่จะแต่งนางเข้าจวนตระกูลหลินเป็นฮูหยินแต่เพียงผู้เดียว นางอมยิ้มน้อยๆมิได้ตอบรับ แต่นางถามกลั
