แม้แต่องครักษ์เงาทั้งห้าที่เฝ้าห้องลับยังไม่กล้าเอ่ยปากเพราะกลัวโทสะของอวิ้นอ๋องในตอนนี้ แล้วนางเป็นเพียงสตรีที่ไม่มีแรงแม้แต่จะฆ่าไก่ นางจะทำอันใดได้ จะหลบหนีก็ทำมิได้ ทุกวันนางอยู่ด้วยความหวาดกลัว เหมือนนั่งรอนอนรอความตายเท่านั้น
แต่เรื่องก็ปิดไว้ไม่มิดเพราะคลังสมบัติที่โดนลี่ฟางกวาดไปเรียบ ตอนนี้อวิ้นอ๋องต้องใช้เงินเพื่อซื้อขุนนางที่เดินทางมาตรวจสอบอีก หลักฐานในห้องตำรา พร้อมตำราทั้งห้องโจรมันยังเอาไปด้วย ให้คิดให้ตายเขาก็นึกไม่ออกว่ามันขนย้ายของมากมายได้อย่างไรโดยไร้ร่องรอย
"ท่านอ๋อง" อนุคนงามข่มความกลัวเอ่ยเสียงเรียกอย่างอ่อนหวาน
อวิ้นอ๋องเพียงพยักหน้าเขาไม่มีอารมณ์จะมองอนุคนงามด้วยซ้ำ เขาเดินไปที่กลไกลับที่ซ่อนอยู่ในดวงตาพยัคฆ์ เชิงเทียนในมือถูดจุดไฟติดเพื่อช่วยให้ภายในห้องสว่างขึ้น ไม่ใช่แค่อนุคนงามเท่านั้นที่หลั่งเหงื่อจนเต็มแผ่นหลัง แม้แต่องครักษ์เงาทั้งห้าก็หน้าซีดแล้ว
ตอนนี
