“ต่อสิ อย่าหยุด” เสียงหวานเอ่ยท้าทายคนตรงหน้า ร่างเล็กนอนนิ่งไม่ขัดขืน สายตาจ้องใบหน้าหล่อที่โน้มลงมาจดจ่อตรงหน้า
ข้อดีของคนที่คุมสติตัวเองเก่งเป็นแบบนี้นี่เอง ถึงจะตกใจแต่ก็ควบคุมสถานการณ์ตรงหน้าได้อยู่ ไม่ดีดดิ้นหรือแสดงท่าทีให้อีกฝ่ายจับพิรุธได้ แต่เขาก็ตามฉันทันได้อย่างน่ากลัวเอาเรื่องอยู่นะ
“....”
“หรือจะให้ทำให้” ทำอะไรยังไงไม่รู้ แต่ปากมันพูดออกไปเองก่อนแล้ว
“หึ!” เวย์หัวเราะในลำคอ แล้วเพิ่มแรงกดที่ข้อมือลงมาอีก
“ก็ตั้งใจทำอยู่แล้ว”
“เป็นคนอื่นพูดก็จะเชื่ออยู่หรอก แต่เป็นเธอนี่สิ”
“เป็นฉันมันทำไม ก็แม่บอกว่าต้องมาอยู่กับพี่เวย์แล้วก็ดูแล เลยกำลังจะดูแลนี่ไง”
“....” อีกฝ่ายนิ่งเงียบไป ใบหน้าที่อยู่ในระยะอันตราย ยิ่งอันตรายมากขึ้นเมื่ออีกฝ่ายก้มลงมาใกล้ จนปลายจมูกโด่งของเราสัมผัสกัน ฉันได้กลิ่นหอมจากตัวเขาด้วย ไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมแต่เป็นกลิ่นครีมอาบน้ำผู้ชาย
“หรือกลัวฉันเหรอ”
“
