เศรษฐ์นิ่งเหมือนเป็นท่อนไม้ รดาไม่พูดอะไร เข้าใจว่าเขากำลังใช้ความคิดอย่างยิ่งยวด เขาคงต้องทำอะไรสักอย่างกับเรื่องที่เกิดขึ้น เมื่อคุณเศรษฐ์ลั่นวาจาว่าเกาะแสงจันทร์มีค่าทางจิตใจ เขาต้องไม่ปล่อยให้ถูกขายไปอยู่ในมือนายทุน หนำซ้ำ การขายเกาะยังไม่ได้รับความยินยอมจากเศรษฐ์ คุณอาของเขาทำการซื้อขายโดยพลการ ไม่ได้ถามความเห็นหรือผ่านการเห็นชอบจากเศรษฐ์
ชายสองคนในกระโจมคุยกันต่อ แน่ล่ะว่าคนหนึ่งคือคุณอาของเศรษฐ์ อีกฝ่ายคือนายทุนต่างชาติ แม้ออกเสียงภาษาไทยได้ชัดเจนเหมือนคนที่อยู่เมืองไทยมานานแต่สำเนียงภาษาอังกฤษแบบออสเตรเลี่ยนทำให้เศรษฐ์รู้ได้ทันทีว่านายทุนคนนี้เป็นใคร
"คุณแคมเบลจะโอนเงินหนึ่งร้อยล้านให้ผมเมื่อไหร่"
"เมื่อคุณลงนามในสัญญา ผมบอกแล้วว่าอย่างน้อยก็ต้องประทับตราประจำตระกูลเมฆวิศิษฐ์เสียก่อน"
"ราคาห้าร้อยห้าสิบล้านบาทถือว่าไม่แพง คุณยังต้องลังเลอะไรอีก โอนเงินมาแล้วผมจะจัดการให้เรียบ
