บินลัดฟ้ามาครั้งนี้แลกกับชีวิตวันหยุดของเธอถึงสองวันเต็ม..
คนที่ก้มหน้าก้มตาทำแต่งานนานติดต่อกันราวหกสิบกว่าวัน คิดว่าจะมีวันหยุดให้พักผ่อนร่างกายเต็มที่ แต่เธอก็เลือกที่จะข้ามซีกโลกมาหาเขา
ทว่ายังไม่ทันจะได้เฉลิมฉลองอย่างมีความสุข ตารางงานที่ผู้จัดการส้มจี๊ดส่งเข้ามาในแชต แสดงถึงคิวงานที่อัดแน่นก็ทำเอาเทียร์รดาเข่าแทบทรุด
“พอเห็นว่าฉันบ้างานเข้าหน่อย ก็รับไม่เว้นให้พักหายใจเลยนะคะคุณผู้จัดการ” เธอกรอกเสียงแกมประชดประชันลงไปตามสาย หลังเดินออกมายืนคุยโทรศัพท์ที่ห้องนั่งเล่น ปล่อยให้สองพี่น้องของธานิตวรารีย์พูดคุยกันไปก่อน
( ก็ไหนแกบอกว่าสามเดือนนี้อยากทำงานหนักๆ จะได้ไม่ฟุ้งซ่านไง )
“แต่นี่มันหนักไปมั้ย”
เทียร์รดายกมือขึ้นกุมขมับ พลางถอนใจด้วยความปลง เพราะดันโลภอยากได้วันหยุดเพิ่มหลังความทรงจำคียติณณ์เริ่มกลับมาบ้างแล้ว
( โอเค ฉันผิดเองเทียร์ หลังจากนี้ฉันสัญญาเลยว่าจะรับงานให้แกน้อย
