“อย่าลงมานะไม่งั้นเจอดีแน่!!” ก็ดูที่ไอ้บ้านี่มันพูดขู่เธอสิจะไม่ให้สาวตัวเล็กแบบเธอหวาดกลัวได้อย่างไร
เจมส์รีบปิดประตูรถฝั่งลินดาและสาวเท้าเดินไปยังฝั่งคนขับเขาเปิดประตูรถและรีบเข้าไปนั่งอย่างรวดเร็ว
ปึง~
รถถูกรีบขับเคลื่อนออกไป...
“ปล่อยฉันไปแล้วฉันจะไม่มายุ่งกับพี่พายุอีก” ลินดาที่ไม่รู้ว่าจะต้องทำจึงได้ลองยื่นขอเสนอบอกเขาซึ่งเขาก็ทำแค่เพียงหันมายิ้มแค่นั้น
หึ~
ลินดามองดูการกระทำของเขา นี่เขาหัวเราะเธออย่างนั้นเหรอ...
มือเล็กรีบทำการเปิดประตูรถในทันใดแต่เพราะอะไรกันทำไมมันถึงได้เปิดไม่ออก
“อย่าพยายามเลยฉันล๊อกไว้หมดแล้ว” นั่นไงเป็นเพราะเขาล๊อกจากทางฝั่งเขาเอาไว้หมดแล้วนี่เอง ลินดาหันหน้าไปส่งเสียงดังบอกกับไอ้ผู้ชายบ้าคนนี้อย่างเร่งรีบเพราะในตอนนี้ไม่มีเวลาที่จะมาพูดคุยกันแล้ว
“ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะ อย่าคิดทำอะไรบ้าๆเด็ดขาด”
เขาเงียบและไม่ได้ตอบกลับอะไรเธอทำเพียงเหมือนว่าเธอนั้
