“ดื่มด้วยกันดีไหมคะ” ลินดาหยิบขวดไวน์รินใส่แก้วพร้อมกับยกชูแก้วไวน์ขึ้นมาดมดอมความหอมหวานของมัน
“ไม่! เดี๋ยวแฟนฉันจะมาแล้ว เธอควรออกไปได้แล้ว เรื่องไวน์ตัวใหม่ได้เรื่องยังไง ฉันจะให้ลูกน้องติดต่อไปเหมือนเดิม” พายุรีบตัดบทเพราะไม่อยากที่จะพูดคุยสนทนากับลินดาอีกต่อไป มองดูนาฬิกาจวนจะถึงเวลาที่ชะเอมจะเดินทางมาถึงที่นี่แล้วด้วย
“น้องลินชอบพี่พายุจริงๆนะคะ” ลินดาตัดสินใจสารภาพรักกับพี่พายุออกไปตามตรง เธอชอบเขามากจริงๆ ชอบมาตั้งนานแล้ว ชอบตั้งแต่แรกเห็นเลยก็ว่าได้
“แล้วไง ฉันไม่ได้ชอบเธอและที่สำคัญฉันมีคนรักอยู่แล้ว ออกไปได้แล้ว!” พายุผู้ซึ่งไม่เคยหวั่นไหวกับผู้หญิงคนไหนนอกจากแฟนตัวเองก็โต้กลับด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
ทำไมเธอคนนี้ถึงยังดื้อรั้นแบบนี้ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
“พี่พายุไม่ลองให้โอกาสน้องลินดูบ้างคะ” ลินดาจุกในอกเมื่อคำสารภาพรักของเธอโดนปฏิเสธจากชายหนุ่มที่เธอพึ่งจะเอ่ยปากบอกชอบเขาออกไป เธ
