“แล้วเจ้านายจะไปคนเดียวเหรอครับ”
ไอ้โก้ถามด้วยความเป็นห่วง
“เอาไอ้มั่นไป ส่วนแกดูแลพริกหวานให้ดี ลูกน้องทั้งหมด ฉันไม่เอาไป ให้อยู่กับแกที่นี่”
“ครับนาย”
ไอ้โก้รับคำ แทนคุณเดินไปหาหญิงสาวที่ลำธารอีกด้านด้วยความเคร่งเครียด
“พริกหวาน”
แทนคุณเรียกหญิงสาวที่นั่งอยู่ริมลำธารเสียงหวาน
“คะ?”
พนิดาหันมาหาชายหนุ่มก่อนที่เขาจะนั่งลงไปใกล้ๆ กับเธอ
“กำลังคิดอะไรอยู่ นั่งใจลอยเชียว”
แทนคุณพูดก่อนรั้งร่างบางมากอดแนบอก
“คิดถึงคุณพ่อกับพี่ๆ อยู่ค่ะ” พนิดาตอบเสียงเศร้าไปนิด
“โกรธพี่หรือเปล่า” แทนคุณพูดอย่างเป็นกังวล
พนิดาส่ายหน้าก่อนกอดตอบร่างสูง แทนคุณก้มลงมองหน้านวลก่อนกดจุมพิตลงไปที่หน้าผากมน
“น้องพริกหวานรอพี่อยู่ที่นี่ได้ไหม พี่ต้องรีบกลับบ้าน แล้วพี่จะรีบกลับมา”
“มีอะไรหรือเปล่าคะ”
พนิดาเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มในสายตามีคำถามมากมายอย่างสงสัย
“ที่บ้านพี่เกิดเรื่องนิดหน่อย” แทนคุณ
